Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie Piotr Godlewski po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy pr. A. C. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w sprawie ze skargi J. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] listopada 2011 r. Nr [...] w przedmiocie przyznania zasiłku stałego postanawia przyznać pełnomocnikowi skarżącego r. pr. A. C. kwotę 221,40 zł. (dwieście dwadzieścia jeden złotych 40/100) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, na które składa się należna tytułem wynagrodzenia opłata w wysokości 180 zł. i naliczone od niej 23 % podatku od towarów i usług, tj. 41,40 zł.
II SA/Rz 1253/11
U z a s a d n i e n i e
Wyrokiem z dnia 15 lutego 2012 r. sygn. akt j.w. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę J. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] listopada 2011 r. Nr [...], zaś postanowieniem referendarza sądowego tego Sądu z dnia 10 kwietnia 2012 r. przyznano skarżącemu prawo pomocy w postaci ustanowienia radcy prawnego.
Wyznaczony dla skarżącego pełnomocnik - radca prawny A. C. pismem z dnia 16 maja 2012 r. poinformowała Sąd o braku uzasadnionych podstaw do sporządzenia i wniesienia od powyższego wyroku skargi kasacyjnej, przedkładając na tę okoliczność stosowną opinię. Jednocześnie zwróciła się także o zasądzenie na jej rzecz od Skarbu Państwa nieopłaconych w całości ani w żadnej części kosztów udzielonej przez nią skarżącemu pomocy prawnej.
Rozpoznając złożony wniosek stwierdzono, co następuje:
Stosownie do treści art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
W przypadku radców prawnych reguluje je rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163 poz. 1349 ze zm.), które w § 15 stanowi, iż koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują opłatę w wysokości nie wyższej niż 150 % stawek minimalnych o których mowa w rozdziałach 3 i 4 (pkt 1) oraz niezbędne, udokumentowane wydatki radcy prawnego (pkt 2).
Stawka minimalna w postępowaniu przed sądem administracyjnym w pierwszej instancji w sprawie stanowiącej przedmiot zaskarżenia wynosiłaby
240 zł. W drugiej instancji za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej - o ile sprawy nie prowadził ten sam radca co w pierwszej instancji - jest to 75 % tej stawki, nie mniej jednak niż 120 zł. (§ 14 ust. 2 pkt 1 lit. c i pkt 2 lit. b w/w rozporządzenia).
Uwzględniając charakter sprawy oraz nakład pracy pełnomocnika związany z zapoznaniem się z jej aktami i sporządzeniem w/w opinii, przyznano tytułem opłaty za nieopłaconą pomoc prawną kwotę 180 zł.
W sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, sąd podwyższa opłaty o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach (§ 2 ust. 3 powołanego rozporządzenia), co przy aktualnej stawce wynoszącej 23 %, od w/w kwoty daje 41,40 zł.
Pełnomocnik skarżącego nie wykazała żadnych poniesionych przez siebie a związanych z udzieloną pomocą prawną wydatków.
W związku z powyższym na podstawie powołanych przepisów w związku z art. 258 § 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji postanowienia.