Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Stanisław Śliwa po rozpoznaniu w dniu 22 grudnia 2014r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. Ł. i J. Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...] lipca 2014r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji - postanawia - odrzucić skargę.
A. Ł. i J. Ł. zaskarżyli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...] lipca 2014 r. Nr [...]. Rozstrzygnięcie to odmawiało stwierdzenia nieważności decyzji Burmistrza Miasta [...] z dnia [...] maja 2014 r. Nr [...] o ustaleniu granicy nieruchomości oznaczonej jako działki nr 2074 z działką nr 1979/8, położonych w obrębie [...] Miasta [...].
Wobec braków skargi wezwano składających ją do ich uzupełnienia poprzez solidarne uiszczenie wpisu w kwocie 200 zł oraz przedłożenie 13 odpisów skargi poświadczonych za zgodność z oryginałem lub własnoręcznie podpisanych. Zaznaczono, że czynności tych należy dokonać w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania, a niezastosowanie się do jego treści w tym terminie skutkować będzie odrzuceniem skargi.
Wezwania powyższe doręczone zostały J. Ł. jako skarżącemu oraz jako pełnomocnikowi żony A. Ł. w dniu 9 października 2014 r. Do dnia 16 października 2014 r. skarżący nie uiścili wpisu od ich skargi, jak też nie przedłożyli wymaganej ilości jej odpisów.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W myśl art. 230 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", od skargi jako pisma wszczynającego postępowanie przed sądem administracyjnym w pierwszej instancji pobiera się wpis stosunkowy lub stały. Zgodnie zaś z art. 220 § 1 P.p.s.a., sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie została uiszczona należna opłata. W takiej sytuacji przewodniczący wzywa składającego skargę, aby pod rygorem jej odrzucenia, uiścił opłatę w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. W razie bezskutecznego upływu terminu skargę odrzuca się (art. 220 § 3 P.p.s.a.).
Nadto, w myśl art. 57 § 1 P.p.s.a., skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym. Jednym z takich wymogów jest konieczność dołączenia do skargi odpowiedniej ilości jej odpisów i odpisów jej załączników celem doręczenia ich pozostałym stronom postępowania. Nieuzupełnienie powyższego braku, pomimo stosownego wezwania w tym zakresie, obliguje do odrzucenia skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 P.p.s.a.
Ponadto, jako warunek dopuszczalności skargi, ustawodawca przewidział w art. 52 § 1 P.p.s.a. uprzednie tj. poprzedzające wniesienie skargi wyczerpanie środków zaskarżenia, jeśli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przy czym przez dochowanie tego warunku prawodawca rozumie sytuację, gdy stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 P.p.s.a.).
Mając to wszystko na uwadze należało odrzucić skargę A. Ł. i J. Ł. Przede wszystkim bowiem została ona złożona na decyzję SKO wydaną na skutek wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji Burmistrza Miasta [...]. Od tego rozstrzygnięcia (tj. wydanego przez Kolegium) przysługiwało prawo złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy (zgodnie z art. 127 § 3 i art. 157 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego - Dz. U. z 2013 r. poz. 267), o czym zresztą organ pouczył stronę. Skorzystanie z tego środka zaskarżenia prowadziłoby do wydania w jego następstwie określonego rozstrzygnięcia, które z kolei mogłoby stanowić przedmiot skargi do sądu administracyjnego. Z uwagi na fakt, że skarżący trybu takiego nie wyczerpali, a od razu złożyli skargę na decyzję, która podlegała jeszcze zakwestionowaniu na drodze administracyjnej, skargę taką należy uznać za niedopuszczalną w rozumieniu art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a., co skutkuje z kolei koniecznością jej odrzucenia.
Niezależnie od powyższej podstawy do odrzucenia skargi należy także wskazać, że od skargi tej nie został uiszczony należny wpis, jak też nie zostały nadesłane jej odpisy w celu doręczenia ich uczestnikom postępowania, co - jak wyżej zaznaczono - również stanowi przeszkodę do jej merytorycznego rozpoznania. Ta ostatnia okoliczność ma jednak znaczenie wtórne wobec wymienionej wyżej przeszkody wynikającej z art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z art. 52 § 1 P.p.s.a.
Uwzględniwszy zatem fakt, że A. Ł. i J. Ł. wnieśli do tut. Sądu skargę na decyzję SKO bez wcześniejszego wyczerpania środka zaskarżenia w postaci wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej tą decyzją, skargę należało odrzucić w oparciu o art. 58 § 1 pkt 6, § 3 w zw. z art. 52 § 1, § 2 P.p.s.a.