Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Magdalena Józefczyk po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2018 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku Burmistrza Miasta i Gminy [...] o sprostowanie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 30 stycznia 2018 r., sygn. akt II SA/Rz 1313/17 uchylającego zaskarżoną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] października 2017 r. nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Miasta i Gminy [...] z dnia [...] września 2017 r., nr [...] postanawia odrzucić wniosek
Wnioskiem z dnia 30 kwietnia 2018 r. Burmistrz Miasta i Gminy zwrócił się o sprostowania uzasadnienia wyroku WSA w Rzeszowie z dnia 30 stycznia 2018 r., sygn. akt II SA/Rz 1313/17 wskazując, że na stronie 6 uzasadnienia Sąd błędnie wskazał, że rokiem kalendarzowym, z którego dochody należy brać pod uwagę jest rok 2015, a nie jak wynika z ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowaniu dzieci ( Dz.U. z 2017 r., poz. 1851; dalej: "ustawa o pomocy państwa w wychowaniu dzieci" ) rok 2014. Zaznaczył przy tym, że w pozostałej części uzasadnienia prawidłowo wskazano rok 2014.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 156 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1369; dalej: "P.p.s.a."), Sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. W orzecznictwie przyjmuje się, że sprostować można również uzasadnienie wyroku (por. postan. SN z dnia 15 kwietnia 1982 r., sygn. akt I PZ 7/82, postan. WSA w Bydgoszczy z dnia 11 maja 2017 r., sygn. akt II SA/Bd 1283/16, orzeczenia dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń i Informacji sprawach orzeczenia.nsa.gov.pl).
Sprostowanie orzeczenia może również nastąpić na wniosek. Świadczą o tym postanowienia art. 159 i 194 § 1 pkt 5, zgodnie z którymi wniosek o sprostowanie, uzupełnienie lub wykładnię wyroku nie ma wpływu na bieg terminu do wniesienia środka zaskarżenia (por. postanowienia NSA: z dnia 12 kwietnia 2011 r., II FPS 6/10, LEX nr 784539, i z dnia 5 października 2012 r., II OZ 790/12, LEX nr 1221376). Wobec powyższego każdy wniosek o sprostowanie wymaga rozpoznania, a w razie jego bezzasadności podlega oddaleniu (por. postanowienie SN z dnia 15 kwietnia 1982 r., I PZ 7/82, OSNCP 1982, nr 10, poz. 155).
Z wnioskiem o sprostowanie może wystąpić jedynie strona.
Zgodnie z art 32 P.p.s.a w postępowaniu w sprawie sądowoadministracyjnej stronami są skarżący oraz organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi. Na prawach strony udział w postępowaniu przysługuje również osobie, która brała udział w postępowaniu, a nie wniosła skargi, jeżeli wynik postępowania sądowego dotyczy jej interesu prawnego.
Wśród wymienionych podmiotów nie ma organu I instancji. Nie jest on uprawniony ani do wniesienia skargi na decyzję organu II instancji, nie ma prawa do udziału w tym postępowaniu, a co za tym idzie nie może skutecznie składać wniosków procesowych. Z tego względu wniosek o sprostowanie uzasadnienia wyroku złożony przez organ I instancji podlegał odrzuceniu.
Na marginesie Sąd stwierdza, że na stronie 6 uzasadnienia w żadnym miejscu nie wskazano, że rokiem kalendarzowym z którego dochody należy brać pod uwagę jest rok 2015. Wskazano jedynie, że skoro świadczenie wychowawcze ustalane jest na okres od 1 kwietnia 2016 r. do 30 września 2017 to rokiem kalendarzowym poprzedzającym ten okres, zgodnie z art 7 ust. 3 ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci jest rok 2015.
Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w sentencji na podstawie art 156 §1, 64 §3, art 32, 33 P.p.s.a.