Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie Piotr Godlewski po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adw. M. S. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w sprawie ze skargi D. Ł. i W. J. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2010 r. Nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę postanawia odmówić przyznania adw. M. S. wynagrodzenia z tytułu pomocy prawnej udzielonej na zasadzie prawa pomocy na etapie postępowania II-go instancyjnego D. Ł.
Wyrokiem z dnia 10 listopada 2011 r. sygn. akt j.w. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę D. Ł. i W. J. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2010 r. Nr [...], przyznając równocześnie od Skarbu Państwa na rzecz reprezentującego D. Ł. adw. M. S. wynagrodzenie z kwocie 295,20 zł. tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Wydanym kolejno w sprawie postanowieniem referendarza sądowego WSA w Rzeszowie z dnia 16 stycznia 2012 r. odmówiono pełnomocnikowi D. Ł. przyznania kosztów udzielonej jej pomocy prawnej w postaci sporządzenia opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od w/w wyroku z uwagi na niezłożenie przez niego oświadczenia o tym, że pomoc ta nie została opłacona w całości jak i w części przez stronę skarżącą.
W dniu 24 stycznia 2012 r. zostało złożone w siedzibie Sądu pismo adw. M. S., w którym nawiązując do złożonej opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wniósł on o przyznanie z tego tytułu kosztów pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu. Jednocześnie w piśmie tym oświadczył, iż pomoc prawna nie została opłacona w całości jak i w części przez stronę skarżącą.
Rozpoznając zawarty w piśmie z dnia 24 stycznia 2012 r. ponowny wniosek adwokata o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu
(tj. sporządzenia opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej) stwierdzono, co następuje:
Stosownie do treści art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
W przypadku adwokatów zasady te reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163 poz. 1348 ze zm.), które w § 19 (rozdział 6) stanowi, iż koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują opłatę w wysokości nie wyższej niż 150 % stawek minimalnych o których mowa w rozdziałach 3 - 5 (pkt 1) oraz niezbędne, udokumentowane wydatki adwokata (pkt 2).
Abstrahując od niewątpliwie podjętych przez pełnomocnika czynności których efektem było sporządzenie przez niego opinii o braku podstaw do wniesienia w sprawie skargi kasacyjnej oraz niezależnie od poniesionych przez niego kosztów udzielonej przez niego w ten sposób skarżącej pomocy prawnej należy zwrócić uwagę na treść § 20 powołanego rozporządzenia, zgodnie z którym wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części.
Jak wynika z powyższego, przedmiotowe oświadczenie jest nieodzownym elementem uzasadnienia wniosku o przyznanie kosztów, stanowiącym przesłankę do przyjęcia, że praca pełnomocnika nie została wynagrodzona. Samo żądanie w tym zakresie, bez stosownego oświadczenia, nie jest wystarczające.