Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Rzeszowie Agata Kosowska-Dudzik po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2017 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku B. Ś. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi B. Ś. na uchwałę Rady Gminy [...] z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie zaliczenia dróg do kategorii dróg gminnych publicznych - postanawia - przyznać wnioskodawczyni prawo pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.
B. Ś. w sprawie ze swojej skargi na uchwałę Rady Gminy [...] w przedmiocie zaliczenia dróg do kategorii dróg gminnych publicznych wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych. Wskazał, że jego jedyny dochód to kwota 604 zł pobierana tytułem zasiłku stałego. Skarżący mieszka w domu o pow. 110 m.kw. Jest właścicielem nieruchomości rolnej o pow. 0,7 ha. Jego comiesięczne wydatki to: media - 150 zł, wyżywienie - 200 zł, leczenie - 100 zł oraz opał - 150 zł.
Wniosek skarżącego podlega uwzględnieniu. Dotyczy on prawa pomocy w częściowym zakresie, o którym mowa w art. 245 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.". Przesłankę udzielenia wsparcia w takim właśnie wymiarze ustanawia art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a. i jest nią niemożność poniesienia pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Jak stanowi ten ostatni przepis, wykazanie, że wnioskodawca znajduje się w tego rodzaju sytuacji należy do niego. To więc ubiegający się o pomoc winien w sposób pełny przedstawić okoliczności dotyczące jego sytuacji rodzinnej, majątkowej i dochodowej.
Dane zawarte we wniosku strony wskazują jednoznacznie na konieczność udzielenia jej wsparcia ze środków publicznych. Wynika z nich mianowicie, że skarżący jest osobą samotną, a jego jedyny dochód to kwota 604 zł, która wystarcza mu tylko na zaspokojenie podstawowych potrzeb tj. związanych z wyżywieniem, leczeniem oraz mieszkaniem. Strona oprócz domu oraz nieruchomości rolnej nie posiada żadnego majątku.
Wobec powyższego, uznano za zasadne przychylenie się do prośby wnioskodawcy i zwolniono go od kosztów sądowych. Ich obecna wysokość to 300 zł (wpis od skargi), która to kwota stanowi połowę dochodu pozostającego do dyspozycji skarżącego. Dlatego też jej poniesienie przez stronę nie mogłoby się obyć bez powstania u niej uszczerbku w zakresie koniecznych potrzeb.
Z podanych względów orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 w zw. z art. 245 § 3 i art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.