Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Stanisław Śliwa po rozpoznaniu w dniu 18 maja 2009 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku pełnomocnika skarżącego T. B. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 26 września 2008r., sygn. akt II SA/Rz 168/08 w sprawie ze skargi J. B., J. B. oraz T. B. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] stycznia 2008r. nr [...] w przedmiocie wprowadzenia w operacie ewidencji gruntów i budynków zmian przebiegu granic - postanawia - odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.
Wyrokiem z dnia 26 września 2008r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę J. B., J. B. oraz T. B. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] stycznia 2008r. nr [...] w przedmiocie wprowadzenia w operacie ewidencji gruntów i budynków zmian przebiegu granic.
Orzeczenie powyższe stało się prawomocne dnia 2 grudnia 2008r., co stwierdzono postanowieniem z dnia 22 stycznia 2009r.
Z kolei postanowieniem z dnia 18 listopada 2008r. Referendarz sądowy w tut. Sądzie uwzględniając wniosek T. B. ustanowił dla niego adwokata, o którego wyznaczeniu Okręgowa Rada Adwokacka poinformowała Sąd w piśmie datowanym 8 grudnia 2008r.
W dniu 9 lutego 2009r. pełnomocnik skarżącego - wyznaczony przez Okręgową Radę Adwokacką adwokat wniósł do tut. Sądu skargę kasacyjną od wskazanego na wstępie wyroku z dnia 26 września 2008r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do dokonania przedmiotowej czynności procesowej. W jego uzasadnieniu podniósł, iż uchybienie terminu do wystąpienia z niniejszym środkiem zaskarżenia spowodowane było objęciem tej czynności przez ustawodawcę tzw. przymusem adwokackim oraz trudną sytuacją materialną jego mocodawcy, która nie pozwalała na ustanowienie adwokata z wyboru. W związku z powyższym skarżący zmuszony był do złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy w postaci ustanowienia adwokata, który to wniosek został pozytywnie rozpatrzony. Pełnomocnik podkreślił, iż przed sporządzeniem skargi kasacyjnej konieczne było zapoznanie się przez niego ze stanem faktycznym w terenie, co dodatkowo wydłużyło termin do zaskarżenia kwestionowanego wyroku.
Na wezwanie Sądu dotyczące wskazania otrzymania przez niego pisma Okręgowej Rady Adwokackiej z dnia 8 grudnia 2008r., informującego go o wyznaczeniu pełnomocnikiem dla T. B., adwokat wskazał, że aktualnie nie jest w posiadaniu zapisku potwierdzającego termin otrzymania przedmiotowego pisma. Podkreślił, iż skarga kasacyjna została przez niego złożona wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do dokonania tej czynności, niezwłocznie po wyjaśnieniu wszelkich wątpliwości w sprawie tj. po upływie 3-5 dni. Zwrócił uwagę, iż wobec faktu, że nie brał udziału w postępowaniu od momentu jego wszczęcia musiał przeglądnąć całość materiału dowodowego, przeprowadzić konsultacje ze stroną, a nawet zapoznać się z przedmiotem sporu w terenie.
Wobec odpowiedzi o wskazanej treści, zwrócono się do Okręgowej Rady Adwokackiej z prośbą o ustalenie w stosownym urzędzie pocztowym daty doręczenia adwokatowi przesyłki zawierającej informacje o wyznaczeniu go pełnomocnikiem.
Odnosząc się do wezwania Rada przedłożyła pismo Poczty Polskiej Centrum Poczty Oddział Rejonowy w R., z którego wynika, że adresat przedmiotowej korespondencji odebrał ją osobiście w Urzędzie Pocztowym [...] w dniu 12 grudnia 2008r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Konsekwencją uchybienia przez stronę terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowym jest okoliczność w postaci braku wywoływania przez taką czynność skutków prawnych, co wynika z art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), określanej dalej jako P.p.s.a. Celem odwrócenia powyższych ujemnych konsekwencji procesowych, ustawodawca przyznał stronie prawo do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do dokonania określonej czynności w postępowaniu. Jego uwzględnienie uwarunkowane jest spełnieniem przez wnioskodawcę określonych ustawą przesłanek. Strona winna mianowicie wystąpić z przedmiotowym wnioskiem w terminie 7 dni, licząc od daty ustania przyczyny uchybienia terminu, uprawdapadabniając jednocześnie brak winy w niedotrzymaniu terminu oraz dokonując czynności, dla której termin nie został dochowany - art. 87 § 1, § 2 i § 4 P.p.s.a.