Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Rzeszowie Agata Kosowska-Dudzik po rozpoznaniu w dniu 1 kwietnia 2014 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku L. L. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata w sprawie z jego skargi na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania - postanawia - odmówić przyznania prawa pomocy.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie na postanowienie Wojewody [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania L. L. zawarł wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych. Żądanie rozszerzył następnie na urzędowym formularzu wniosku o przyznanie prawa pomocy (PPF) o ustanowienie adwokata. Wskazał w nim, że wspólne gospodarstwo domowe prowadzi wraz z żoną O. oraz synem T. (ur. w 2012 r.). Jedyny dochód rodziny to kwota 500 hrywien, uzyskiwana z tytułu świadczeń rodzinnych.
Z uwagi na lakoniczność wniosku oraz informacje powzięte z akt administracyjnych sprawy wezwano skarżącego do podania rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej (łącznie z ilością zatrudnianych pracowników oraz wysokością ich wynagrodzenia), średnich miesięcznych dochodów netto uzyskiwanych tytułem powyższego, średnich miesięcznych wydatków na utrzymanie rodziny i zaspokojenie innych istotnych potrzeb oraz na utrzymanie mieszkania (wraz ze wskazaniem tytułu prawnego do niego oraz z wyszczególnieniem kwot wydatkowanych na czynsz, energię elektryczną, gaz i ewentualnie opłaty za najem, jeśli ma miejsce) oraz wszystkich podanych pojazdów mechanicznych z miesięcznymi kosztami ich utrzymania.
W wykonaniu powyższego L. L. przedłożył nowy formularz PPF, w którym zaznaczył, że swój wniosek uważa za zasadny i w związku z tym prosi o przychylenie się do niego. W rubryce odnoszącej się do stanu rodzinnego wykazał żonę S. oraz dwie córki (ur. w 2009 oraz 2011 r.). Podniósł, że rodzina mieszka w mieszkaniu o powierzchni 75 m. kw., utrzymując się z wynagrodzeń za pracę jego (3000 hrywien) oraz żony (1100 hrywien). Wnioskodawca podkreślił, że zaciągnął kredyt w wysokości 100.000 hrywien na zakup wskazanego wyżej mieszkania (na okres 15 lat), zaś rata miesięczna z tego tytułu wynosi 780 hrywien. Jako miesięczne koszty utrzymania tego lokalu skarżący podał kwotę 700 hrywien.
Rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy zważono, co następuje:
Żądanie L. L. jako obejmujące zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata mieści się w tzw. całkowitym prawie pomocy, a to w związku z brzmieniem art. 245 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej następnie "P.p.s.a.". Ustanawiając w kolejnym przepisie tj. art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a. przesłankę udzielenia przez Państwo wsparcia w powyższych granicach ustawodawca wskazał, że jest nią niemożność poniesienia jakichkolwiek kosztów postępowania. Obowiązek wykazania takiej sytuacji nałożył jednocześnie na składającego wniosek. Pozostaje to w zgodzie z treścią art. 199 P.p.s.a., według którego strony ponoszą koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Regulacje te wskazują, że instytucja prawa pomocy ma charakter wyjątkowy i jej zastosowanie, zwłaszcza w najszerszych granicach, aktualizuje się w sytuacji nieposiadania jakichkolwiek dochodów bądź też dysponowania takimi, jednak w wysokości nieodpowiadającej wydatkom koniecznym do sfinansowania swojego udziału w sprawie.