Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Rzeszowie Agata Kosowska-Dudzik po rozpoznaniu w dniu 4 maja 2016 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokat P. C. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi R. S. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2014 r. Nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego - postanawia - przyznać adwokat P. C. od Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie kwotę 442,80 zł (słownie: czterysta czterdzieści dwa złote osiemdziesiąt groszy), w tym podatek od towarów i usług w kwocie 82,80 zł (słownie: osiemdziesiąt dwa złote osiemdziesiąt groszy) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Postanowieniem referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (WSA) w Rzeszowie z dnia 18 marca 2015 r. przyznano skarżącemu H. S. prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata. Okręgowa Rada Adwokacka - w piśmie z dnia 20 marca 2015 r. - wyznaczyła na pełnomocnika wymienionego adwokat P. C.
Postanowieniem tut. Sądu z dnia 15 kwietnia 2015 r. skarga m. in. H. S. została odrzucona, a jego pełnomocnik sporządził od powyższego orzeczenia skargę kasacyjną. Na skutek wskazanego środka zaskarżenia Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) - postanowieniem z dnia 25 czerwca 2015 r. sygn. akt II OSK 1504/15 - uchylił kwestionowane postanowienie w części dotyczącej odrzucenia skargi H. S. i w tym zakresie przekazał sprawę Sądowi I instancji do ponownego rozpatrzenia, oddalając jednocześnie skargę kasacyjną w pozostałym zakresie.
Postanowieniem z dnia 14 października 2015 r. WSA w Rzeszowie ponownie odrzucił skargę H. S., a w związku z zażaleniem sporządzonym imieniem wymienionego przez adwokat P. C. NSA - postanowieniem z dnia 1 grudnia 2015 r. sygn. akt II OZ 1216/15 - uchylił zaskarżone orzeczenie.
Z kolei postanowieniem z dnia 8 stycznia 2016 r. tut. Sąd po raz trzeci odrzucił skargę H. S., zaś zażalenie na to orzeczenie (sporządzone przez pełnomocnik H. S.) zostało oddalone postanowieniem NSA z 23 lutego 2016 r. sygn. akt II OZ 187/16.
W piśmie datowanym 9 marca 2016 r. adwokat P. C. wniosła o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu H. S., oświadczając jednocześnie, że nie zostały one uiszczone w całości ani też w części.
Rozpoznając wniosek zważono, co następuje:
W myśl art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów. Wymienionymi przepisami są obecnie unormowania rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. poz. 1801, dalej "rozporządzenie z 2015 r."), który to akt wszedł w życie 1 stycznia 2016 r. Zawiera on jednak w § 22 wskazanie, że do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem jego wejścia w życie stosuje się przepisy dotychczasowe do czasu zakończenia postępowania w danej instancji. Z uwagi na fakt, że niniejsza sprawa została wszczęta w 2015 r., a postanowienia o odrzuceniu skargi H. S. zostały wydane w dniach 15 kwietnia 2015 r. i 14 października 2015 r. i środki zaskarżenia od powyższych orzeczeń zostały sporządzone w 2015 r., to do przyznania wynagrodzenia za powyższe zastosowanie mają regulacje poprzednio obowiązującego aktu tj. rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jednolity: Dz. U. 2013 r. poz. 461), określanego następnie jako "rozporządzenie z 2002 r.". Przewiduje ono w § 19 pkt 1, że koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują _@POCZ@__@KON@_opłatę w wysokości nie wyższej niż 150% stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach 3-5. I tak, stawką minimalną w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w "innej sprawie" (a zatem, której przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna oraz nie dotyczącej skargi na decyzję lub postanowienie Urzędu Patentowego) jest, zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia, 240 zł. Natomiast stawką minimalną w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji tj. za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej - 50% stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75% tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. Z kolei stawka w drugiej instancji w postępowaniu zażaleniowym wynosi 120 zł.