Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie: Przewodniczący Sędzia SO (del.) Elżbieta Mazur-Selwa po rozpoznaniu w dniu 3 kwietnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. P. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] grudnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego - p o s t a n a w i a - odmówić przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
II SA/Rz 196/14
U Z A S A D N I E N I E
Przedmiotem skargi A. P. wniesionej wspólnie z A. K. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie (dalej WSA) jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] grudnia 2013 r., nr [...], w przedmiocie odmowy ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego.
Skarżąca A. P. w terminie do uiszczenia wpisu sądowego od skargi zwróciła się do WSA o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
Postanowieniem z dnia 13 marca 2014 r., sygn. akt II SA/Rz 196/14 referendarz sądowy WSA odmówił skarżącej przyznania prawa pomocy w powyższym zakresie.
Od tego postanowienia w dniu 24 marca 2012 r. A. P. nadała w urzędzie pocztowym sprzeciw skierowany do WSA zwracając się o ponowne rozpoznanie jej wniosku o zwolnienie z kosztów sądowych. Wskazała, że złożyła skargę wspólnie z A. K. w imieniu mieszkańców ich dzielnicy. Zwróciła się z prośbą o zwolnienie jej z kosztów sądowych w niniejszej sprawie, podnosząc jednocześnie, że A. K. uiściła już wpis sądowy w sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.; zwanej dalej P.p.s.a.), w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym.
Stosownie do art. 245 § 1, § 2 i 3 P.p.s.a. oraz art. 246 § 1 P.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane osobie fizycznej w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie zastępcy procesowego m.in. adwokata, radcy prawnego (art. 245 § 2 P.p.s.a.), gdy osoba wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Natomiast w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków, albo od opłat sądowych i wydatków lub tylko ustanowienie zastępcy prawnego, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Dokonana przez Sąd ponowna analiza złożonego wniosku nie uzasadnia jednak jego uwzględnienia, gdyż wskazane przez skarżącą informacje nie uzasadniają zwolnienia od kosztów sądowych nawet w zakresie częściowego prawa pomocy. Informacje podane przez skarżącą nie potwierdzają braku możliwości poniesienia pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Sąd ustalił, że skarżąca prowadzi wspólne gospodarstwo domowe wraz z 20-letnią córką i rodzicami. Źródła dochodów (w ujęciu brutto) stanowi jej wynagrodzenie za pracę (7 tys. zł.) oraz emerytury rodziców (1232 i 2032 zł.). Wykazany majątek to mieszkanie o pow. 130 m² oraz dom wraz z 23-arową działką.
Wnioskodawczyni wraz z członkami rodziny ma w pełni zaspokojone potrzeby mieszkaniowe oraz stosunkowo wysokie dochody, które bez wątpienia zabezpieczają wszystkie ich bieżące wydatki (suma tych dochodów to łącznie ponad 10 tys. zł. brutto miesięcznie, co w niniejszym przypadku daje ok. 7,5 tys. zł. netto). W treści wniosku brak jest jakichkolwiek informacji uzasadniających by rodzina skarżącej cierpiała niedostatek, oraz że nie stać jej na jednorazowe poniesienie kosztów sądowych.