Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Stanisław Śliwa po rozpoznaniu w dniu 30 października 2014 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. C. i K. C. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii z dnia [...] października 2013 r. nr [...] znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania w związku z zażaleniem M. C. i K. C. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 25 września 2014 r., sygn. akt II SA/Rz 2/14 - postanawia - odrzucić zażalenie.
Zarządzeniem z dnia 26 czerwca 2014 r. Przewodniczący Wydziału II tut. Sądu wezwał M. C. i K. C. do solidarnego uiszczenia wpisu od ich skargi na postanowienie [...] Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii z dnia [...] października 2013 r. nr [...] znak: [...] (w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania) w brakującej kwocie 80 zł.
W związku z wnioskiem skarżących o częściowe zwolnienie ich z obowiązku uiszczenia tej opłaty, postanowieniem z dnia 24 lipca 2014 r., tut. Sąd odmówił zmiany swego wcześniejszego postanowienia tj. z dnia 28 maja 2014 r. o odmowie przyznania M. i K. C. prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
Skarżący złożyli dwa zażalenia, tj. jedno kwestionujące zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II tut. Sądu z dnia 26 czerwca 2014 r., natomiast drugie podważające zasadność wskazanego postanowienia tut. Sądu z dnia 24 lipca 2014 r.
Obydwa powyższe środki zaskarżenia zostały oddalone postanowieniami Naczelnego Sądu Administracyjnego (NSA) z dnia 11 września 2014 r. o sygnaturach akt odpowiednio: II OZ 916/14 oraz II OZ 915/14.
W zaistniałej sytuacji, Przewodniczący Wydziału II tut. Sądu, zarządzeniem z dnia 25 września 2014 r., wezwał skarżących do wykonania (solidarnie) swojego zarządzenia z dnia 26 czerwca 2014 r. w zakresie nieuiszczonej części wpisu od skargi tj. kwoty 70 zł, wskazując na dokonanie tej czynności termin siedmiu dni oraz rygor odrzucenia skargi.
W dniu 21 października 2014 r. do tut. Sądu wpłynęło zażalenie M. C. i K. C. na wymienione zarządzenie z dnia 25 września 2014 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
zażalenie jako niedopuszczalne podlega odrzuceniu.
Stosownie do art. 194 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", zażalenie przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto na postanowienia, których przedmiot stanowią szczegółowo wymienione w pkt 1 - 10 tego artykułu kwestie. Ponadto, w myśl art. 198 P.p.s.a., przepisy działu zatytułowanego "Środki odwoławcze" (art. 193 - art. 197) stosuje się odpowiednio do zażaleń na zarządzenia przewodniczącego, jeżeli ustawa przewiduje wniesienie zażalenia. Należy jeszcze wskazać art. 227 § 1 P.p.s.a., zgodnie z którym zażalenie przysługuje na zarządzenie przewodniczącego oraz postanowienie wojewódzkiego sądu administracyjnego w przedmiocie kosztów sądowych, jeżeli strona nie składa środka odwoławczego co do istoty sprawy.
Uwzględniając brzmienie powołanych regulacji należy stwierdzić, że ustawa procesowa - P.p.s.a. nie przewiduje możliwości zaskarżenia zarządzenia, którego przedmiotem jest wezwanie do wykonania wcześniejszego zarządzenia dotyczącego wezwania do uiszczenia wpisu od skargi. W szczególności nie dopuszcza złożenia środka odwoławczego od takiego zarządzenia wspomniany art. 227 § 1 P.p.s.a. Należy bowiem przyjąć, że ten ostatni przepis dotyczy sytuacji, gdy kwestionowana jest wysokość opłaty sądowej bądź też zasadność jej pobierania. Ta natomiast kwestia została już przesądzona w niniejszej sprawie w związku z postanowieniami Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 września 2014 r., które oddalały zażalenia M. C. i K. C. na zarządzenie dotyczące wezwania o wpis od skargi oraz na postanowienie o odmowie przyznania prawa pomocy. Zarządzenie wzywające do wykonania zarządzenia dotyczącego uiszczenia określonej opłaty sądowej nie ma zatem charakteru merytorycznego, a stanowi tylko czynność materialno-techniczną informującą o obowiązku uiszczenia wpisu i skutkach prawnych jego niewykonania we wskazanym terminie. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądowym (por. postanowienie NSA z 15.02.2011 r. sygn. II FZ 4/11 oraz postanowienie NSA z 17.10.2012 r. sygn. I OZ 785/12, publ.: www.nsa.gov.pl).
Wobec powyższego należało odrzucić zażalenie M. i K. C. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II tut. Sądu z dnia 25 września 2014 r. jako niedopuszczalne, o czym orzeczono na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 § 2 i art. 198 P.p.s.a.