Wniosek w przedmiocie ustalenia prawa do świadczeń z funduszu alimentacyjnego
Sentencja

II SA/Rz 20/14 P O S T A N O W I E N I E Dnia 10 marca 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie: Przewodniczący - Sędzia WSA Ewa Partyka po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2014 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku M. H. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie z jej skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia prawa do świadczeń z funduszu alimentacyjnego - p o s t a n a w i a - odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Wstrzymanie wykonania aktu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie

II SA/Rz 1396/13

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 9 stycznia 2014 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie wpłynęła skarga M. H. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] (dalej: SKO) z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza [...] (dalej: Burmistrz) z dnia [...] października 2013 r. nr [...]. Powyższym rozstrzygnięciem Burmistrz uchylił własną decyzję z dnia [...] października 2012 r. nr [...] oraz odmówił prawa do świadczenia z funduszu alimentacyjnego w okresie świadczeniowym 2012/2013.

Pismem z dnia 3 marca 2014 r. M. H. wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji SKO w całości. W uzasadnieniu wskazała, że rozstrzygnięcie organu odwoławczego jest dla niej bardzo uciążliwe, gdyż jego wykonanie skutkowałoby pozbawieniem skarżącej oraz jej małoletniego syna niezbędnych środków do życia, co jest równoznaczne z wyrządzeniem znacznej szkody dla w/w osób.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje;

Zgodnie z w art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.; dalej: P.p.s.a.), wniesienie skargi do sądu administracyjnego nie powoduje, co do zasady, wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu.

Jednakże po przekazaniu skargi, zgodnie z art. 61 § 3 P.p.s.a sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części takiego aktu, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Sąd może zatem wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu, jeżeli została spełniona co najmniej jedna z ustawowych przesłanek, tj. zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

W rozpoznawanej sprawie skarżąca domaga się wstrzymania wykonania rozstrzygnięcia uchylającego decyzję ustalającą prawo do świadczeń z funduszu alimentacyjnego i jednocześnie orzekającego o odmowie prawa do świadczeń z funduszu alimentacyjnego. Decyzja ta wydana została po przeprowadzeniu wznowionego postępowania na podstawie art. 151 § 1 pkt 2 w związku z art. 145 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. 2013, poz. 267).

Zauważyć należy, że w postępowaniu wpadkowym, jakim jest udzielenie ochrony tymczasowej, nie ocenia się zgodności z prawem kwestionowanego aktu a wyłącznie wystąpienie przesłanek z art. 61 § 3 P.p.s.a. (niebezpieczeństwo znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków). Nadto zgodnie z przyjętym rozumieniem wykonalności aktu administracyjnego, nie każdy akt administracyjny kwalifikuje się do wykonania i w związku z tym nie każdy wymaga wykonania. Przez wykonanie aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie przymusu państwowego (egzekucji) do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie. Decyzje uchylające inne decyzje z natury rzeczy nie podlegają wstrzymaniu ich wykonania, z powodu braku przedmiotu wykonania. Cechy wykonalności nie mają również decyzje odmowne, gdyż nie rodzą jakiegokolwiek uprawnienia po stronie skarżącego i nie nadaje się do wykonania w postępowaniu egzekucyjnym. Ponadto z decyzji tych nie wynika bezpośrednio żadna powinność określonego zachowania strony, co uniemożliwia zastosowanie przepisu art. 61 § 3 P.p.s.a.

Jednocześnie Sąd nadmienia, że brak przesłanek do wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu nie przesądza o losie skargi. Zaskarżona decyzja zostanie poddana odrębnemu badaniu pod kątem zgodności z obowiązującym porządkiem prawnym.

Na marginesie Sąd pragnie zauważyć, że zaskarżona decyzja orzeka jedynie braku uprawnień skarżącej do świadczeń z funduszu alimentacyjnego. Nie jest natomiast decyzją ustalającą, że świadczenie zostało nienależnie pobrane i orzekającą jego zwrocie. Wobec powyższego zarzut o spowodowaniu znacznej szkody w postaci poważnego uszczerbku dla koniecznego utrzymania skarżącej i jej małoletniego syna, związany z wykonaniem zaskarżonej decyzji, uznać należy za nietrafny. Wskazać ponadto należy, że decyzja organu I instancji odnosi się w swej treści do świadczeń alimentacyjnych pobranych w okresie od dnia 1 października 2012 r. do dnia 30 września 2013 r.

Z powyższych względów, Sąd na podstawie art. 61 § 3 i § 5 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Wstrzymanie wykonania aktu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze