z dnia 17 marca 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie: Przewodniczący - Sędzia WSA Magdalena Józefczyk po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2015 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. Sp. z o.o. z/s w [.] na postanowienie [.] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w [.] z dnia [.] grudnia 2014 r. [.] w przedmiocie bezprzedmiotowości sprzeciwu na czynności kontrolne - p o s t a n a w i a - odrzucić skargę.
W dniu 19 lutego 2015 r. wpłynęła do tut. Sądu skarga na opisane w sentencji postanowienie, którym utrzymano w mocy postanowienie Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego (dalej: PPIS) w [.] z dnia [.] listopada 2014 r. nr [.]. Rozstrzygnięcia te podjęto na skutek sprzeciwu zgłoszonego przez M. Sp. z o.o. z/s w [.] (dalej: Spółka) w dniu 6 listopada 2014 r. (data wpływu do organu - 12 listopad 2014 r.), wniesionego w trybie art. 84c ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 672 z późn. zm.) dalej zwanej: "Usdg", w związku z kontrolą przeprowadzoną przez PPIS w [.] w dniu [.] listopada 2014 r. w sklepie [...] zlokalizowanym przy ul. [.] w [.].
W skardze Spółka kwestionuje legalność przeprowadzonej kontroli i domaga się uchylenia obu wydanych w sprawie postanowień.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie lub oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje;
Przed przystąpieniem do merytorycznego rozpoznania sprawy zainicjowanej skargą sąd administracyjny obowiązany jest ocenić jej dopuszczalność, w tym dopuszczalność drogi sądowej. Zgodnie bowiem z art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.) dalej zwanej: "Ppsa", jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego sąd skargę odrzuca. Jej rozpoznanie rodziłoby bowiem nieważność postępowania (art. 183 § 2 pkt 1 Ppsa).
Przedmiotem skargi uczyniono postanowienia wydane wskutek postępowania zainicjowanego wniesieniem przez Spółkę sprzeciwu w trybie art. 84c ust. 1 Usdg. Przepis ten zawarty jest w rozdziale 5 ustawy "Kontrola działalności gospodarczej przedsiębiorcy". Zgodnie z nim, przedsiębiorca może wnieść sprzeciw wobec podjęcia i wykonywania przez organy kontroli czynności z naruszeniem przepisów art. 79 - 79b, art. 80 ust. 1 i 2, art. 82 ust. 1 oraz art. 83 ust. 1 i 2, z zastrzeżeniem art. 84d. Ostatnio wymieniony przepis stanowi zaś, że wniesienie sprzeciwu nie jest dopuszczalne, gdy organ przeprowadza kontrolę, powołując się na przepisy art. 79 ust. 2 pkt 2, art. 80 ust. 2 pkt 2, art. 82 ust. 1 pkt 2, art. 83 ust. 2 pkt 2 i art. 84a.
Mając na względzie powyższe należy wskazać, że ocena, czy zaskarżone postanowienia podlegają kontroli sądu administracyjnego, a zatem czy możliwe jest ich zaliczanie do kategorii aktów wymienionych w art. 3 § 2 pkt 2 i ewentualnie pkt 4 Ppsa, została dokonana w uchwale składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 stycznia 2014 r. sygn. II GPS 3/13 (opublikowanej na stronie internetowej "http://orzeczenia.nsa.gov.pl"). Zgodnie ze sformułowaną tezą, na odmowę rozpatrzenia sprzeciwu wniesionego na podstawie art. 84c ust. 1 Usdg nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego. Nie mniej istotne są rozważania zawarte w uzasadnieniu uchwały, ponieważ poddano w niej analizie postępowanie prowadzone w trybie przepisów art. 84c Usdg. Uznano, że samo nawiązanie do stosowania przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (dalej zwanej: Kpa), jak to ma miejsce w art. 84c ust. 16 Usdg, nie pozwala przypisać temu postępowaniu charakteru postępowania administracyjnego. Przedmiot kontroli działalności gospodarczej nie odpowiada bowiem przedmiotowi postępowania administracyjnego określonego w art. 1 Kpa. Wobec tego, postępowanie prowadzone w trybie art. 84c Usdg nie jest postępowaniem administracyjnym. Przeto, postanowienia wydane wskutek rozpoznania sprzeciwu nie są postanowieniami wydanymi w postępowaniu administracyjnym, jak tego wymaga art. 3 § 2 pkt 2 Ppsa. Postanowienia te nie rozstrzygają również bezpośrednio o konkretnych obowiązkach lub uprawnieniach kontrolowanego przedsiębiorcy. Dopiero wynik kontroli może stanowić podstawę do podejmowania władczych środków wobec działania podmiotu niezgodnego z wzorcem prawidłowego działania. Postanowienie podjęte na podstawie art. 84c ust. 9 lub 10 Usdg wpływają więc jedynie na sytuację faktyczną, a nie prawną kontrolowanego przedsiębiorcy.
Wobec powyższego stwierdzić należy, że wydane przez organy inspekcji sanitarnej postanowienia "o bezprzedmiotowości sprzeciwu", niezależnie od tego, że nie odpowiadały one treści art. 84c ust. 9 Usdg, ale też wprost nie stanowiły "o odmowie rozpatrzenia sprzeciwu", nie mogą zostać poddane kontroli sądowoadministracyjnej. Żadne z nich nie zostało bowiem wydane w postępowaniu administracyjnym, lecz w postępowaniu kontrolnym.
W tym stanie rzeczy skarga podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 Ppsa, ponieważ sprawa zainicjowana skargą Spółki nie należy do właściwości sądu administracyjnego.