Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w osobie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Wolska po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2005 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. W. i K. P. w przedmiocie podziału nieruchomości postanawia skargę odrzucić.
Skarżąca A. W. oraz K. P. w złożonej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie skardze wnieśli "odwołanie od wszystkich pism wydanych przez Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego do rozpatrywanej sprawy pod sygn. akt [...] dotyczącej złożonej skargi na dokonane czynności przez Przedsiębiorstwo Geodezyjne R. L. (...)".
Postanowieniem z dnia [...] października 2004 r. Nr [...] Starosta [...] przekazał Wojewódzkiemu Inspektorowi Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego pismo skarżących z dnia 28 września 2004 r. w sprawie wykonanych przez Przedsiębiorstwo Geodezyjne R. L. czynności geodezyjnych podczas podziału działki nr 265 położonej we wsi K. Po rozpatrzeniu sprawy WINGiK nie stwierdził naruszenia prawa w wykonanych na dzień 22 września 2004 r. czynnościach geodezyjnych, co znalazło odzwierciedlenie w jego piśmie z dnia 10 listopada 2004 r. Nr [...]. Okoliczność ta, na skutek składanych przez skarżących kolejnych pism, znalazła następnie potwierdzenie w udzielanych przez WINGiK odpowiedziach z dnia 16 grudnia 2004 r. i 17 stycznia oraz skierowanym do Starosty [...] piśmie z dnia 4 lutego 2005 r. Jednocześnie w/w pismami z dnia 16 grudnia 2004 r. i 17 stycznia 2005 r. skarżący zostali pouczeni, że otrzymywane przez nich odpowiedzi nie noszą znamion decyzji w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, w związku z czym nie mają do nich zastosowania przepisy dotyczące odwołań. Z tego też względu w udzielonej odpowiedzi na skargę WINGiK wniósł o jej odrzucenie.
Zgodnie z art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - określanej dalej jako P.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która w myśl § 2 tego artykułu obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne,
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty,
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie,
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa,
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej,
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej,
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego,
8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4.
Ponadto z mocy art. 3 § 3 P.p.s.a. sądy administracyjne orzekają w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę i stosują środki określone w tych przepisach.
Obowiązkiem strony skarżącej wynikającym z art. 57 § 1 P.p.s.a. jest m.in. wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności. Takiego wskazania wniesiona skarga nie zawierała, ponieważ jako przedmiotu zaskarżenia spełniających wymagane kryteria nie można uznać zalegających w aktach administracyjnych sprawy a określonych w skardze pism Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego.
Art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a. stanowi, że Sąd odrzuca skargę jeżeli jej wniesienie jest niedopuszczalne z innych przyczyn, niż wskazane w § 1 pkt 1-5 tego artykułu (sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego, skarga została wniesiona po upływie terminu do jej wniesienia, nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi, sprawa objęta skargą pomiędzy tymi samymi stronami jest w toku lub została już prawomocnie osądzona lub zachodzą braki w zdolności sądowej lub należytej reprezentacji skarżącego).
Skoro zatem wskazane przez skarżących A. W. i K. P. pisma nie mogą stanowić przedmiotu zaskarżenia, tym samym wniesienie skargi w niniejszej sprawie jest niedopuszczalne.
Z tej przyczyny Sąd na podstawie powołanych przepisów orzekł jak w sentencji postanowienia.