Dnia 9 maja 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Piórkowska po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2012 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym w sprawie ze skargi K. C. na niewykonanie przez Komendanta Wojewódzkiego Policji wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 2 sierpnia 2011 r., sygn. akt II SA/Rz 554/11 - postanawia- umorzyć postępowanie.
Radca prawny P. K., działając imieniem skarżącego K. C. w dniu 17 lutego 2012 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na niewykonanie przez Komendanta Wojewódzkiego Policji wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 2 sierpnia 2011 r., sygn. akt II SA/Rz 554/11.
W dniu 29 lutego 2012 r. skarżący, działając osobiście złożył oświadczenie, że cofa wniesioną wcześniej skargę. W piśmie skarżący wskazał, że cofnięcie skargi jest podyktowane złożeniem przez Komendanta Wojewódzkiego Policji zapewnienia, że wypłaci zaległe świadczenia finansowe z tytułu zwrotu kosztów przejazdu z miejsca zamieszkania do miejsca pracy.
W dalszej kolejności tut. Sąd zwrócił się do pełnomocnika skarżącego z zapytaniem czy powyższe oświadczenie skarżącego jest równoznaczne z cofnięciem skargi z dnia 17 lutego 2012 r.
Odpowiadając na zapytanie tut. Sądu w terminie, pełnomocnik skarżącego wyjaśnił, że oświadczenie skarżącego z dnia 29 lutego 2012 r. jest równoznaczne cofnięciem skargi z dnia 17 lutego 2012 r. w przedmiocie niewykonania wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 2 sierpnia 2011 r., sygn. akt II SA/Rz 554/11.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. poz. 270 z 2012 r. t.j., określanej dalej jako P.p.s.a.), skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
W ocenie sądu w rozpatrywanej sprawie nie zachodzą ustawowe przesłanki wyłączające skuteczność oświadczenia skarżącej o cofnięciu skargi.
W związku z powyższym, na podstawie art. 60 w związku z art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a. postępowanie sądowe należało umorzyć.