Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Robert Sawuła po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. R. i A. R., reprezentowanej przez matkę M. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] grudnia 2009 r., nr [...] w przedmiocie uznania za nienależnie pobranego świadczenia z funduszu alimentacyjnego na skutek wniosku skarżących o wstrzymanie wykonania tej decyzji - p o s t a n a w i a - wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.
II SA/Rz 284/10
U Z A S A D N I E N I E
Przedmiotem skargi jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego (dalej SKO) z dnia [...] grudnia 2009 r., nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Wójta Gminy z dnia [...] października 2009 r., którą w pkt I uznano, że M. R. nienależnie pobrała świadczenia z funduszu alimentacyjnego w łącznej kwocie 1500 zł na rzecz małoletniej uprawnionej A. R., w pkt II zobowiązano M. R. do zwrotu kwoty nienależnie pobranych świadczeń z funduszu alimentacyjnego wraz z ustawowymi odsetkami. Decyzja organu odwoławczego została doręczona M. R. w dniu 4 stycznia 2010 r
Następnie M. R. w dniu 2 lutego 2010 r. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie za pośrednictwem Kolegium. Przy czym wystąpiła ona w charakterze skarżącej oraz jako przedstawiciel ustawowy córki A. R. W skardze zawarty został wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Na poparcie wniosku skarżąca wskazała, że jest matką samotnie wychowującą dwójkę dzieci, gdyż ojciec córki nie żyje. Zwróciła w szczególności uwagę na swoją trudną sytuację materialną, gdyż dochód na jednego członka rodziny, jak podała wynosi 256,25 zł miesięcznie, a takie środki pozwalają jedynie na zaspokojenie zaledwie podstawowych potrzeb życiowych. Wskazała także, że wykonanie nałożonego na nią zobowiązania w postaci spłaty nienależnie pobranego świadczenia stanowi dla niej zbyt duże obciążenie, którego nie będzie w stanie obecnie udźwignąć.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - określanej dalej jako P.p.s.a., Sąd na wniosek skarżącego może wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu lub czynności (w całości lub w części), jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Instytucja wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu administracyjnego jest zatem we wskazanych sytuacjach szczególną, a jednocześnie przejściową formą zabezpieczenia ważnych interesów strony.
O trudnych do odwrócenia skutkach decyzji mówić można w odniesieniu do takich prawnych lub faktycznych następstw decyzji, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków (postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 3 sierpnia 2006 r. II SA/Bk 352/2006, Lex Polonica nr 1241556).
Podkreślenia wymaga, że następstwa zaskarżonej decyzji sprowadzają się w tej sprawie do zapłaty przez skarżącą kwoty 1500 zł wraz z ustawowymi odsetkami.
Dokonana przez Sąd analiza sytuacji rodzinnej skarżącej M. R., prowadzi do wniosku, że wykonanie przez nią zaskarżonej decyzji mogłoby spowodować dla niej znaczną szkodę, polegającą na braku środków finansowych na bieżące koszty związane z utrzymaniem rodziny i w konsekwencji mogłoby negatywnie odbić się na kondycji zdrowotnej tej rodziny. Podkreślenia wymaga, że skarżąca w obecnej sytuacji korzysta już ze świadczeń pomocy społecznej wypłacanych jej przez Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej. Dlatego następstwa decyzji objętej skargą, mogą rzeczywiście spowodować istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości dla skarżącej. Bezspornie wykonanie przez skarżącą zobowiązania zwrotu kwoty nienależnie pobranego świadczenia może spowodować dla niej i jej rodziny znaczny uszczerbek w zakresie utrzymania koniecznego członków tej rodziny.
Powyższe ustalenia legły u podstaw, wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji na podstawie art. 61 § 3 i 5 P.p.s.a.