Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Stanisław Śliwa po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2012r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. M. w przedmiocie niewykonania wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 29 września 2011r. sygn. akt II SA/Rz 555/11 zapadłego w sprawie ze skargi S. M. na czynność Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia [...] marca 2011r. znak: [...] dotyczącą odmowy naliczenia i wypłacenia zaległych świadczeń finansowych z tytułu dojazdu z miejsca zamieszkania do miejsca pracy - postanawia - umorzyć postępowanie sądowoadministracyjne.
S. M. skierował w dniu 17 lutego 2012r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie skargę opartą o art. 154 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r. poz. 270), zwanej dalej P.p.s.a., w której wniósł o wymierzenie Komendantowi Wojewódzkiemu Policji kary grzywny oraz orzeczenie istnienia obowiązku naliczenia i wypłaty przez ten organ na jego rzecz świadczeń finansowych z tytułu dojazdu z miejsca zamieszkania tj. z miejscowości L. do miejsca pełnienia służby tj. do R.
W piśmie z dnia 29 lutego 2012r. skarżący oświadczył, iż cofa tę skargę z uwagi na zapewnienie ze strony Komendanta Wojewódzkiego Policji wypłaty objętego sprawą świadczenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 60 P.p.s.a. cofnięcie skargi stanowi uprawnienie składającego ją. Oświadczenie tej treści wiąże sąd, chyba że zmierza ono do obejścia prawa lub też spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Wówczas sąd obowiązany jest do uznania cofnięcia skargi za niedopuszczalne. Skutkiem procesowym skutecznego cofnięcia skargi jest konieczność umorzenia postępowania na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a.
Mając zatem na uwadze, iż S. M. cofnął skargę dotyczącą niewykonania przez Komendanta Wojewódzkiego Policji wskazanego wyżej wyroku tut. Sądu z dnia 29 września 2011r., a oświadczenie to nie powoduje konsekwencji wymagających uznania tego oświadczenia za niedopuszczalne, Sąd umorzył niniejsze postępowanie działając na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 i § 2 P.p.s.a.