Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie Małgorzata Futera po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2018 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku S.B.o zwolnienie od kosztów sądowych i o ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia[...] stycznia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych - postanawia - odmówić przyznania prawa pomocy.
Sygn. II SA/Rz 294/18
U Z A S A D N I E N I E
Skarżący S.B. w niniejszej sprawie wniósł o przyznanie prawa pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata oświadczając, że jedynym źródłem jego utrzymania jest emerytura w wysokości 1483 zł, nie posiada żadnych nieruchomości, oszczędności, wierzytelności ani wartościowych ruchomości. Jako zobowiązania i stałe wydatki podał zaległe alimenty w kwocie 100 zł, opłatę za mieszkanie 100 zł, zakup leków 100 zł i ubezpieczenie samochodu marki Żuk 450 zł. Skarżący został wezwany do uzupełnienia swojego oświadczenia w ramach przepisu art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., dalej zwanej P.p.s.a.), tj. udokumentowanie wysokości pobieranego świadczenia emerytalnego, wyjaśnienie warunków mieszkaniowych (tytuł prawny do lokalu, powierzchnia, szacunkowa wartość, w przypadku wynajmu - nadesłanie umowy), przedłożenie wyciągów ze wszystkich rachunków bankowych, kart kredytowych, lokat z ostatnich trzech miesięcy poprzedzających złożenie wniosku, przedłożenie kserokopii rachunków za dostarczane media: gaz, energię elektryczną, wodę, kanalizację, telefon, inne opłaty, podanie informacji o wszystkich posiadanych środkach transportu (marka, model, rok produkcji), wyszczególnienie i udokumentowanie posiadanych zobowiązań oraz wierzytelności (publicznoprawnych i cywilnych), udzielenie informacji o ewentualnym uzyskiwaniu pomocy materialnej od instytucji, tj. zasiłków, dodatków, zapomóg oraz od innych osób (pomoc w każdej formie materialna, rzeczowa, inna) i przedłożenie dokumentów wskazujących na trudną sytuację materialną, zdrowotną itp. jeśli takowe są w posiadaniu strony oraz do podania wszystkich innych informacji, mających znaczenie w kwestii postępowania o przyznanie prawa pomocy, a nie ujętych we wniosku złożonym na formularzu.
Skarżący przemilczał wezwanie.
Rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy stwierdzono:
Stosownie do art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a., osobie fizycznej przyznane zostaje prawo pomocy z jej wniosku w zakresie całkowitym (o taki ubiega się w tej sprawie Skarżący żądając zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata), jeżeli strona wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Przyznanie tej preferencji powoduje uszczuplenie dochodów państwa, zatem jako odstępstwo od obowiązku ponoszenia kosztów może mieć miejsce tylko wówczas, gdy zdobycie środków na pokrycie udziału w postępowaniu sądowym, w jakimkolwiek jego zakresie, jest przez stronę obiektywnie niemożliwe, zaś ciężar dowodu na okoliczność ubóstwa spoczywa na wnioskodawcy, na co wyraźnie wskazuje użyte w przepisie określenie: "gdy osoba ta wykaże".
W ocenie rozpoznającego wniosek Skarżący nie wykazał, że nie jest w stanie ponieść kosztów postępowania w jakimkolwiek zakresie. We wniosku nie powołał się na sytuację, która uniemożliwiałaby mu partycypowanie w kosztach postępowania, odnosząc się w uzasadnieniu do okoliczności, które nie są przesłankami przyznania prawa pomocy i nie mogą być oceniane w żadnym razie przez ich pryzmat. Co więcej przede wszystkim nie wywiązał się z nałożonego w wezwaniu obowiązku. Milczenie Skarżącego w kwestiach odnoszących się do jego sytuacji, należy potraktować jako odmowę ujawnienia swojej rzeczywistej sytuacji materialnej i życiowej, uniemożliwiając ustalenie istnienia przesłanek warunkujących przyznanie prawa pomocy. Brak wymienionych informacji budzi wątpliwości czy Skarżący faktycznie wymaga wsparcia w postaci przyznania prawa pomocy. W takim stanie rzeczy, bez dodatkowych informacji, o które był wzywany, nie można dokonać prawidłowej oceny jego możliwości płatniczych.
W związku z powyższym na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.