3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę i wówczas stosują środki określone w tych przepisach (art. 3 § 3 P.p.s.a.).
Kontrola sądowo-administracyjna rozciąga się zatem wyłącznie na tę aktywność administracji publicznej, która podejmowana jest w formach wskazanych w art. 3 § 2 P.p.s.a. Działania administracji publicznej, których nie da się sklasyfikować jako jedna z form wskazanych w powołanym przepisie nie podlegają kontroli sądowej, podobnie jak aktywność osób i instytucji, które nie jest podejmowana w ramach działań z zakresu administracji publicznej.
W niniejszej sprawie pełnomocnik skarżącego określił jako przedmiot skargi operat szacunkowy z dnia 7 listopada 2011 r. sporządzony przez rzeczoznawcę majątkowego L. S., stanowiący dowód w postępowaniu administracyjnym dotyczącym ustalenia opłaty adiacenckiej.
Uwzględniając wyżej poczynione uwagi Sąd stwierdza, że tak określony przedmiot sprawy nie mieści się w katalogu z art. 3 § 2 P.p.s.a., bowiem operat nie pochodzi w ogóle od organu administracji.
W toku rozprawy w dniu 12 lipca 2012 r. Sąd pouczył pełnomocnika skarżącego - Z. Z., że jedyną możliwością zakwestionowania operatu jest wyeliminowanie z obrotu prawnego decyzji, która ustala opłatę adiacencką na jego podstawie. Pełnomocnik skarżącego podtrzymał swoje stanowisko co do wskazania, że przedmiotem niniejszej skargi jest operat szacunkowy.
Sąd uznał jednocześnie, że udzielona przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze odpowiedź na skargę odnosi się do tak określonego jej przedmiotu, gdyż taki przedmiot (operat szacunkowy) został wskazany w pisemnej skardze z dnia 2 marca 2012 r. wniesionej za pośrednictwem Kolegium.
Z tych przyczyn, uznając, iż przedmiot skargi czyni ja niedopuszczalną, Sąd odrzucił skargę w oparciu o art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 P.p.s.a.