Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ryszard Bryk po rozpoznaniu w dniu 14 września 2005 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. G. na uchwałę Rady Miejskiej [...] z dnia [...] października 2004 r. Nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków na terenie Gminy [...] z urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych będących w posiadaniu Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej Spółki z o.o. - p o s t a n a w i a - odrzucić skargę
II SA/Rz 402/05
U z a s a d n i e n i e
Skarga J. G. na wskazaną w części wstępnej postanowienia uchwałę Rady Miejskiej [...] z dnia [...].10.2004 r. została złożona w kancelarii Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie w dniu 30.03.2005 r. /pieczątka Sądu dotycząca wpływu skargi do Sądu/. Stosownie do art. 98 ustawy z dnia 30.08.2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. Nr 153, poz. 1271 ze zm./, Sąd wymienioną skargę przekazał Radzie Miejskiej [...], która na podstawie art. 54 § 1 i 2 ustawy z dnia 30.08.2002 r., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przekazała skargę Sądowi wraz z odpowiedzią na skargę i aktami sprawy administracyjnej. Do skargi skarżący m. innymi dołączył pismo opatrzone datą 1.02.2005 r. skierowane do Przewodniczącego Rady Gminy [...] i Burmistrza Gminy [...] o następującej treści:
"W związku z podjęciem uchwały zatwierdzającej stawki za dostarczoną wodę oraz odebrane ścieki, która zmniejsza stawki ponoszone przez gospodarstwa domowe kosztem podniesienia stawek podmiotom gospodarczym, apeluję do Pana Przewodniczącego /w drugim do Pana Burmistrza/ o podjęcie działań w celu wyeliminowania nieprawidłowości. Obecna uchwała jest sprzeczna z zapisem ustawy z dnia 7.06.2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków". Pismo skierowane do Przewodniczącego Rady Gminy [...] wpłynęło do Urzędu Gminy w dniu 1.02.2005 r. i wynika to z adnotacji tego urzędu zamieszczonej na tym piśmie /pieczątką/.
Wskazane pismo z czytelną adnotacją doręczyła na wezwanie Sądu strona przeciwna w dniu 10.06.2005 r.
W dniu 23.02.2005 r. skarżący był obecny na sesji Rady Miejskiej [...], która rozpatrywała różne sprawy określone porządkiem obrad z dnia 15.02.2005 r. Skarżący zabierając głos na tej sesji poruszył również sprawę dotyczącą zróżnicowania w uchwale z dnia [...].10.2004 r. stawek za wodę i ścieki. Nota bene sprawa ta nie była objęta przyjętym przez Radę porządkiem obrad. W protokole z sesji Rady odbytej w dniu [...].02.2005 r., nie ma wzmianki o podjęciu przez Radę Gminy uchwały dotyczącej jej stanowiska odnośnie wezwania do usunięcia naruszenia prawa przez zaskarżoną uchwałę. Do dnia wniesienia skargi do Sądu /do 30.03.2005 r./, Rada Gminy [...] nie udzieliła skarżącemu odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.
W odpowiedzi na skargę Gmina [...] wniosła m. innymi o jej odrzucenie i wniosek ten motywowała tym, że wystąpienie do Burmistrza Gminy [...] i przewodniczącego Rady tej Gminy z dnia 1.02.2005 r. nie jest wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa, bowiem takie wezwanie powinno być skierowane do organu, który podjął uchwałę, czyli do Rady Gminy [...].
Z ostrożności procesowej podniesiono, że nawet po przyjęciu, iż pismo skarżącego było wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa, to i wówczas skarga jest bezskuteczna, ponieważ została wniesiona do Sądu przed upływem terminu załatwienia wezwania określonego w przepisach kodeksu postępowania administracyjnego. Dodatkowo w piśmie procesowym z dnia 7.06.2005 r. Gmina [...] wyjaśniła, że na sesji Rady Gminy w dniu 23.02.2005 r. skarżący poruszył sprawę zatwierdzenia taryf na zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków, jednakże Rada nie zdecydowała się zmienić swojej uchwały z dnia [...].10.2004 r. Gdyby ewentualnie Sąd założył, że Rada Miejska [...] na sesji w dniu 23.02.2005 r., na skutek nie podjęcia uchwały o zmianie zaskarżonej uchwały ustosunkowała się w ten sposób do wezwania o naruszenie prawa, to wówczas skarga też byłaby bezskuteczna z powodu uchybienia 30 dniowego terminu do jej wniesienia.