Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący AWSA Magdalena Józefczyk /spr./ po rozpoznaniu w dniu 16 marca 2004 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. T. na decyzję Burmistrza Miasta [...] z dnia [...] grudnia 2001 r. Nr [...] w przedmiocie podziału nieruchomości -postanawia- odrzucić skargę
W skardze z 13 stycznia 2004r. skierowanej do Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie skarżąca K. T. wniosła o rozpatrzenie sprawy dotyczącej unieważnienia decyzji Burmistrza Miasta [...] z [...] grudnia 2001r. znak: [...], co do podziału nieruchomości położonej w obrębie ewidencyjnym nr 4 w J. oznaczonej numerem 3479/5 przed podziałem. W uzasadnieniu skargi skarżąca napisała, że prawo użytkowania wieczystego działki nr 3479/5 nie mogło ulec zmianie na skutek decyzji burmistrza, gdyż nie zostały spełnione przesłanki dotyczące wygaśnięcia użytkowania wieczystego. Powyższy stan faktyczny potwierdzony został w odpisie księgi wieczystej KW 503332, o czym zawiadomił Sąd Rejonowy, a wniosek Gminy Miejskiej [...] o wpis sprostowania w dziale I KW 50332 Sąd Rejonowy [...] uznał za bezprzedmiotowy i postępowanie umorzył. Skarżąca stwierdziła, że wymieniona wyżej decyzja ograniczyła przysługujące jej prawo użytkowania wieczystego i pozostawiła stan prawny przedmiotowej działki bez uregulowania, a Samorządowe Kolegium Odwoławcze [...] wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji pozostawiło bez rozpoznania.
Udzielając odpowiedzi na skargę Burmistrz Miasta [...] wniósł o odrzucenie skargi i wyjaśnił, że skarżąca dąży do stwierdzenia nieważności decyzji z [...] grudnia 2001r. znak: [...] zatwierdzającej podział określonej nieruchomości. Organ stwierdził, że wniesienie skargi w sprawie jest niedopuszczalne, gdyż skarżąca nie wyczerpała w sprawie służącego jej środka zaskarżenia w postaci odwołania od przedmiotowej decyzji. Brak odwołania stosownie do art. 52 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270) uczynił wniesienie skargi niedopuszczalnym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:
Skargę należy odrzucić.
Na wstępie trzeba wyjaśnić, że od 1 stycznia 2004r. weszła w życie reforma sądownictwa administracyjnego, w efekcie której został wprowadzony dwuinstancyjny model sądownictwa administracyjnego. W pierwszej instancji orzekają właściwe miejscowo wojewódzkie sądy administracyjne, a w drugiej instancji Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie, co wynika z art. 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz. 1269).
W myśl przepisu art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270), zwaną dalej w skrócie P.p.s.a., skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (§ 2 art. 52 P.p.s.a.)
Przedmiotem skargi jest decyzja Burmistrza Miasta [...] z [...] grudnia 2001r. znak: [...], którą został zatwierdzony podział nieruchomości o nr ewid. 1693/5 położonej w J. Wymieniona decyzja zawiera prawidłowe pouczenie o przysługującym środku zaskarżenia w tym przypadku o odwołaniu do Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...]. Równocześnie organ pouczył o terminie i trybie składania odwołania. Z adnotacji uczynionej na decyzji wynika, że stała się ona ostateczna 29 grudnia 2001r., co potwierdza, że w przepisanym prawem terminie nie zostało wniesione przez skarżącą odwołanie. W tej sytuacji w rozpoznawanej sprawie wystąpiła właśnie sytuacja nie wyczerpania środków zaskarżania, chociaż takie środki przysługiwały. Niewyczepanie środków zaskarżenia odpowiada dyspozycji przepisu art.58 § 1 pkt 6 P.p.s.a i z tego względu skargę należało odrzucić.
Ze skargi wynika również, że skarżąca złożyła wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji do Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...], jednakże nie został on rozpoznany. W związku z tym, że żądaniem skargi jest stwierdzenie nieważności decyzji wymienionej na wstępie, kwestia związana z postępowaniem przed Samorządowym Kolegium Odwoławczym [...] nie może być przedmiotem oceny Sądu w tym postępowaniu.
Mając na uwadze powyższe w oparciu o art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.