St. Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie Piotr Godlewski po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku r.pr. M. S. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej z tytułu sporządzenia opinii o braku podstaw do wniesienia zażalenia od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 4 marca 2015 r. sygn. akt II SA/Rz 5/15 odrzucającego skargę kasacyjną M. M. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 28 stycznia 2015 r. sygn. akt II SA/Rz 5/15 o odrzuceniu jego skargi o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 13 czerwca 2012 r. sygn. akt II SA/Rz 328/12 postanawia przyznać pełnomocnikowi skarżącego r.pr. M. S. kwotę 153,70 zł (sto pięćdziesiąt trzy złote 70/100) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, na które składa się należna tytułem wynagrodzenia opłata w wysokości 120 zł, naliczone od niej 23 % podatku od towarów i usług, tj. 27,60 zł oraz zwrot poniesionych wydatków w wysokości 6,10 zł.
Postanowieniem z dnia 28 stycznia 2015 r. sygn. akt j.w. WSA w Rzeszowie odrzucił skargę M. M. o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem tego Sądu z dnia 13 czerwca 2012 r. sygn. akt II SA/Rz 328/12, zaś postanowieniem z dnia 4 marca 2015 r. odrzucił sporządzoną przez niego osobiście od postanowienia o odrzuceniu skargi skargę kasacyjną.
9 kwietnia 2015 r. pełnomocnik skarżącego r.pr. M. S., ustanowiona w ramach prawa pomocy, przedłożyła w siedzibie Sądu opinię prawną, w której wskazała na brak podstaw do wniesienia zażalenia od w/w postanowienia z dnia 4 marca 2015 r. Jednocześnie wniosła o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, obejmującej opłatę za czynności radcy prawnego oraz zwrot niezbędnych wydatków obejmujących opłatę pocztową w wysokości 6,10 zł. za skierowaną do skarżącego przesyłkę poleconą, udokumentowaną załączonym potwierdzeniem nadania. Jednocześnie oświadczyła, że należne z tytułu pomocy prawnej opłaty nie zostały opłacone ani w całości, ani w części.
Rozpoznając złożony wniosek stwierdzono, co następuje:
Stosownie do treści art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
W przypadku radców prawnych reguluje je rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 490), które w § 15 stanowi, iż koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują opłatę w wysokości nie wyższej niż 150 % stawek minimalnych o których mowa w rozdziałach 3 i 4 (pkt 1) oraz niezbędne, udokumentowane wydatki radcy prawnego (pkt 2).
Stawka minimalna w postępowaniu przed sądem administracyjnym w drugiej instancji, w postępowaniu zażaleniowym wynosi 120 zł (§ 14 ust. 2 pkt 2 lit. d w/w rozporządzenia).
Uwzględniając charakter sprawy oraz nakład pracy pełnomocnika związany z zapoznaniem się z nią, stopniem jej skomplikowania i sporządzeniem w/w opinii, przyznano tytułem opłaty za nieopłaconą pomoc prawną kwotę 120 zł (100 % stawki), podwyższoną na podstawie § 2 ust. 3 powołanego rozporządzenia o należny podatek od towarów i usług, tj. 27,60 zł.
Ponieważ ponoszone przez Skarb Państwa koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu oprócz opłaty obejmują również niezbędne, udokumentowane wydatki, za taki należy uznać poniesione przez r.pr. M. S. koszty kierowanej do skarżącego korespondencji.
Stosownie do powyższego, na podstawie powołanych przepisów w związku z art. 258 § 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji postanowienia.