Wniosek w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania
Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie Piotr Godlewski po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku C. P. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2012 r. Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania postanawia przyznać skarżącemu prawo pomocy obejmujące zwolnienie od związanych ze sprawą kosztów sądowych.

Uzasadnienie

C. P. wezwany do uiszczenia wpisu w wysokości 100 zł. od skargi na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2012 r. Nr [...] zwrócił się z wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych, który następnie podtrzymał w urzędowym formularzu PPF mającym zastosowanie w postępowaniu sądowoadministracyjnym do przyznawania prawa pomocy osobom fizycznym.

Wg zawartych w nich informacji, C. P. jest osobą samotnie gospodarującą, nie posiadającą żadnego stałego źródła dochodu. Jego stan zdrowia wymaga stałej opieki lekarskiej (choroba wieńcowa serca). Aktualnie ostatni miesiąc pobiera zasiłek chorobowy w wysokości 400 zł., "dalsze pobieranie zasiłku zależy od lekarza". Posiadany przez niego majątek obejmuje dom o pow. 45 m² oraz współwłasność w 1/6 części nieruchomości rolnej opow. 2,21 ha. Ciąży na nim obowiązek opłacania składek na ubezpieczenie rolnicze w KRUS.

Rozpoznając złożony wniosek stwierdzono, co następuje:

Zwolnienie od kosztów sądowych wchodzi w zakres częściowego prawa pomocy, którego przyznanie osobie fizycznej uzależnione jest od wykazania przez osobę wnioskującą braku możliwości poniesienia pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny - art. 245 § 3 w/z z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) - określanej dalej jako P.p.s.a.

Stosownie do powyższego, o przyznaniu w tym zakresie prawa pomocy decyduje przede wszystkim ocena możliwości finansowych osoby wnioskującej, dokonywana z uwzględnieniem sytuacji majątkowej, dochodów i wydatków jej oraz osób z którymi prowadzi wspólne gospodarstwo domowe.

Mimo braku wyszczególnienia przez skarżącego ponoszonych przez niego wydatków związanych z bieżącym utrzymaniem, mając na uwadze jedyne deklarowane przez niego aktualne źródło dochodów w postaci zasiłku chorobowego oraz jego wysokość, należy stwierdzić obiektywny brak możliwości chociażby częściowego wywiązania się przez niego z ustanowionego w art. 199 P.p.s.a. obowiązku ponoszenia kosztów związanych ze swoim udziałem w sprawie. Będąca do jego dyspozycji kwota 400 zł. miesięcznie bez wątpienia zapewnia możliwość pokrycia jedynie najważniejszych potrzeb życiowych i to w bardzo ograniczonym zakresie. Jak podał przy tym skarżący, okres zasiłkowy dobiega końca i nie ma on pewności, czy zostanie mu przedłużony. Jeżeli nawet tak by się stało, podana kwota zasiłku i tak nie miałaby wpływu na odmienną ocenę możliwości poniesienia przez niego kosztów sądowych, mimo że w obiektywnym ujęciu są one niskie.

Sytuacja taka nie budzi więc wątpliwości, że bez uszczerbku dla koniecznego utrzymania C. P. nie będzie w stanie opłacić związanego z wniesieniem skargi wpisu (jego uiszczenie warunkuje nadanie jej dalszego biegu i merytoryczne rozpoznanie) oraz pozostałych kosztów sądowych, które ewentualnie mogą go obciążyć w tej sprawie w przyszłości.

Brak jest przy tym uzasadnionych przesłanek mogących świadczyć o tym, że w bliskiej perspektywie czasowej sytuacja finansowa skarżącego może ulec znaczącej poprawie; możliwe jest wręcz jej dalsze pogorszenie związane z zaprzestaniem mu wypłaty zasiłku chorobowego.

Z tej przyczyny, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 245 § 3 i art. 258 § 2 pkt 7 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1