Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Stanisław Śliwa po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2012r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku S. M. o wstrzymanie wykonania decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] marca 2012r. znak: [...] w przedmiocie zwrotu należności z tytułu świadczeń z funduszu alimentacyjnego w sprawie z jego skargi na tę decyzję - postanawia - odmówić wstrzymania wykonania skarżonej decyzji.
S. M. działając przez pełnomocnika - adwokata wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] marca 2012r. znak: [...] utrzymującą w mocy decyzję Wójta Gminy [...] z dnia [...] lutego 2012r. znak: [...], która zobowiązywała go do zwrotu należności (w kwocie 7 200 zł wraz z ustawowymi odsetkami) wypłaconych z tytułu świadczeń z funduszu alimentacyjnego na rzecz osób uprawnionych a to: D. M. oraz G. M.
W skardze zawarty został wniosek o wstrzymanie wykonania objętej nią decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniesienie skargi do sądu administracyjnego nie powoduje automatycznie skutku w postaci wstrzymania wykonania kwestionowanej nią decyzji. Wstrzymanie takie jest jednak możliwe na wniosek składającego skargę, wskazujący okoliczności uprawdapadabniające, iż konsekwencją braku jego uwzględnienia będzie powstanie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody bądź spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, o czym stanowi art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r. poz. 270), zwanej następnie P.p.s.a.
Katalog przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania skarżonego aktu jest zatem zamknięty, a obowiązek ich uprawdopodobnienia spoczywa na wnioskodawcy. To więc składający wniosek powinien przedstawić konkretne argumenty, które uzasadniają, w jego ocenie, udzielenie mu tymczasowej ochrony.
Tymczasem będący przedmiotem rozpoznania wniosek S. M. nie został w jakikolwiek sposób umotywowany. Skarga, w której został on umieszczony podnosi tylko zarzuty wobec kwestionowanej decyzji, nie zawierając jednocześnie wskazania, w czym miałaby się przejawiać znaczna szkoda bądź też trudne do odwrócenia skutki, o których mowa w art. 61 § 3 P.p.s.a. Na etapie rozpoznawania wniosku o wstrzymanie wykonania skarżonej decyzji sąd administracyjny nie dokonuje zaś merytorycznej oceny tej decyzji. Dlatego też uzasadnienie skargi nie może zastępować uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania, który winien być odrębnie umotywowany. Należy dodatkowo wskazać, że skarżący działa w niniejszej sprawie przez profesjonalnego pełnomocnika.
Brak zatem stosownej argumentacji w niniejszym wniosku skutkuje niemożnością jego uwzględnienia, dlatego też orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 61 § 3 i § 5 P.p.s.a.