Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie: Przewodniczący - Sędzia WSA Ewa Partyka po rozpoznaniu w dniu 7 września 2015 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym skargi kasacyjnej M.W. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 23 grudnia 2015 r. sygn. akt II SA/Rz 540/13 o odrzuceniu skargi M.W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości - p o s t a n a w i a - odrzucić skargę kasacyjną
Postanowieniem z dnia 23 grudnia 2014 r. II SA/Rz 540/13 Sąd odrzucił skargę M.W. na opisaną w sentencji decyzję SKO w [...].
W dniu 10 lipca 2015 r. skarżąca skierowała do Naczelnego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem WSA w Rzeszowie, sporządzone osobiście przez siebie "zażalenie" na postanowienie WSA w Rzeszowie z dnia 23 grudnia 2015 r. o odrzuceniu jej skargi.
W pierwszej kolejności zaznaczyć należy, że zgodnie z treścią art. 173 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.) - dalej: "Ppsa", obowiązującą w dacie wydania przez Sąd postanowienia o odrzuceniu skargi, od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Pomimo zatem, że skarżąca swoje pismo zatytułowała jako "zażalenie" na postanowienie WSA w Rzeszowie z dnia 23 grudnia 2014 r. II SA/Rz 540/13, Sąd przyjął, że jej wolą było wniesienie środka zaskarżenia od ww. postanowienia i uznał, że pismo to stanowi skargę kasacyjną.
Zgodnie z art. 175 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.; dalej: "Ppsa"), skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, jeżeli nie pochodzi od osób wymienionych w art. 175 § 2 i § 3. Skarga kasacyjna jest zatem kwalifikowanym pismem procesowym, którego sporządzenie przez osobę nieuprawnioną stanowi nieusuwalny, niepodlegający uzupełnieniu w trybie art. 49 § 1 w zw. z art. 176 i art. 193 Ppsa brak formalny, uniemożliwiający nadanie sprawie prawidłowego biegu. Ponadto, zgodnie z art. 177 § 1 Ppsa, skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. W niniejszej sprawie kwestionowane postanowienie Sądu doręczono pełnomocnikowi skarżącej w dniu 5 stycznia 2015 r., a zatem termin do wniesienia skargi kasacyjnej upłynął z dniem 4 lutego 2015 r. M.W. wniosła zaś skargę w dniu 9 lipca 2015 r., a zatem z uchybieniem terminu, o którym mowa w art. 177 § 1 Ppsa.
Stosownie do art. 178 Ppsa, wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjna wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.
Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 178 w związku z art. 175 § 1 - 3 i art. 177 § 1 Ppsa należało orzec jak w sentencji postanowienia.