Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie Piotr Godlewski po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adw. P. Ś. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w sprawie W. B. zainicjowanej pismem z dnia 8 kwietnia 2013 r. postanawia przyznać pełnomocnikowi skarżącej adw. P. Ś. tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej kwotę 295,20 zł. (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych 20/100), na które składa się należna tytułem wynagrodzenia opłata w wysokości 240 zł. i naliczone od niej 23 % podatku od towarów i usług, tj. 55,20 zł.
Zarządzeniem Sędziego WSA w Rzeszowie z dnia 30 października 2013 r.
sygn. akt j.w. pozostawiono bez rozpoznania pismo W. B. z dnia 8 kwietnia 2013 r. (pod tym rygorem zostało skierowane do niej wezwanie o wyjaśnienie charakteru tego pisma /zwykłe pismo, skarga/, na które jednak nie udzieliła odpowiedzi).
Postanowieniem WSA w Rzeszowie z tej samej daty odrzucono złożony
15 października 2013 r. wniosek adw. P. Ś. - ustanowionego dla W. B. w ramach prawa pomocy - o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych pisma z dnia 8 kwietnia 2013 r. (we wniosku tym wskazał jednocześnie, że nie stanowiło ono skargi oraz wniósł o zasądzenie kosztów zastępstwa adwokackiego z urzędu według norm przepisanych, które nie zostały uiszczone w całości ani w części).
Pismem z dnia 13 listopada 2013 r. pełnomocnik W. B. wniósł o uzupełnienie postanowienia z dnia 30 października 2013 r. o orzeczenie dotyczące zasądzenia na jego rzecz zwrotu kosztów zastępstwa adwokackiego z urzędu, składając przy tym oświadczenie, że nie zostały one w dalszym ciągu opłacone ani w całości, ani w części; wniosek ten został zakwalifikowany jako dotyczący przyznania kosztów udzielonej, a nieopłaconej pomocy prawnej.
W wyniku jego rozpoznania stwierdzono, co następuje:
Stosownie do treści art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Zgodnie z regulacją zawartą w § 19 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163 poz. 1348 ze zm.), koszty tej pomocy obejmują opłatę w wysokości nie wyższej niż 150 % stawek minimalnych oraz niezbędne, udokumentowane wydatki adwokata.
Stosownie do § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c tego rozporządzenia, stawka minimalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w sprawie której przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna ani decyzja lub postanowienie Urzędu Patentowego wynosi 240 zł.
Uwzględniając charakter sprawy oraz nakład pracy pełnomocnika obejmujący zapoznanie się z nią oraz _@KON@_przyczynienie się do jej wyjaśnienia (w tym zwłaszcza poprzez sprecyzowanie - po konsultacji z W. B. - charakteru wniesionego przez nią osobiście pisma z dnia 8 kwietnia 2013 r.), przyznano tytułem opłaty za nieopłaconą pomoc prawną kwotę 240 zł. (100 % stawki), która na podstawie § 2 ust. 3 powołanego rozporządzenia ulega podwyższeniu o przewidzianą dla tego rodzaju czynności stawkę podatku od towarów i usług, tj. 55,20 zł.
Pełnomocnik W. B. nie wykazał żadnych poniesionych przez siebie, a związanych z udzieloną pomocą prawną wydatków.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie powołanych przepisów w związku z art. 258 § 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji postanowienia.