Wniosek w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych do 4,5 % zawartości alkoholu oraz piwa w sprawie ze skargi S. T. na tę decyzję
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Solarski po rozpoznaniu w dniu 19 września 2013 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku S. T. o wstrzymanie wykonania decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych do 4,5 % zawartości alkoholu oraz piwa w sprawie ze skargi S. T. na tę decyzję - postanawia - odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie strona 1/2

S. T. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza Miasta [...] z dnia [...] marca 2012 r. nr [...]. Tym ostatnim rozstrzygnięciem cofnięto wyżej wymienionemu - prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą: "[...]" zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych do 4,5 % zawartości alkoholu oraz piwa z przeznaczeniem do spożycia w miejscu sprzedaży tj. w lokalu gastronomicznym bar "[...]" położonym w L.

W skardze zawarty został wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W jego uzasadnieniu skarżący podał, że utrata zezwolenia spowoduje ujemne skutki zarówno dla jego rodziny, jak też dla rodzin pracowników, których zmuszony będzie zwolnić (tzn. pięć z siedmiu zatrudnionych przez niego osób). Podkreślił, że zawarł z klientami liczne umowy "o organizację imprez" (wesela, chrzciny, imieniny, urodziny), w związku z którymi pobrał zadatki. Utrata zezwolenia spowoduje konieczność zwrotu tych kwot w podwójnej ich wysokości, co doprowadzi jego i jego pracowników do "ruiny finansowej".

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

wniosek S. T. nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej następnie "P.p.s.a.", samo wniesienie skargi nie powoduje skutku w postaci wstrzymania wykonania objętej nią decyzji. Jeśli jednak skarżący złoży stosowny wniosek, wówczas sąd może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części kwestionowanego skargą aktu, na co wskazuje art. 61 § 3 P.p.s.a. Rozstrzygnięcie sądu uzależnione jest od uprawdopodobnienia przez wnioskodawcę, że brak uwzględnienia jego żądania spowoduje powstanie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody bądź też niebezpieczeństwa spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

To zatem wnioskodawca obowiązany jest do przedstawienia takiej argumentacji, która uzasadnia udzielenie mu - mającej wyjątkowy charakter - tymczasowej ochrony. W pewnych sytuacjach, argumentacja ta winna zostać poparta dołączeniem do wniosku stosownej dokumentacji, potwierdzającej twierdzenia skarżącego.

W niniejszej sprawie, której przedmiotem jest decyzja utrzymująca w mocy rozstrzygnięcie cofające zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych, S. T. powołał się na konieczność rozwiązania z większością pracowników prowadzonego przez niego lokalu umów o pracę. To zaś pociągnie za sobą, w jego ocenie, "ruinę finansową" tych pracowników i jego samego. Składający skargę zwrócił także uwagę na fakt zawarcia z klientami licznych umów dotyczących organizacji różnego rodzaju przyjęć, w związku z którymi pobrał zadatki, a utrata przedmiotowego zezwolenia spowoduje obowiązek ich zwrotu w podwójnej wysokości. Na dowód powyższego S. T. dołączył dwie umowy o dzieło dotyczące zorganizowania "imprezy okolicznościowej" w dniu 17 września 2013 r. oraz w dniu 26 grudnia 2013 r., które potwierdzają pobranie przez wyżej wymienionego zadatków w kwotach 1 000 zł i 800 zł. Na potrzeby wniosku o przyznanie prawa pomocy skarżący podał natomiast, że po cofnięciu zezwolenia obroty baru zmalały o ok. 70 %.

Strona 1/2