Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Józefczyk po rozpoznaniu w dniu 20 września 2018 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku P.T. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 21 sierpnia 2018r. sygn. akt II SA/Rz 651/18 w sprawie ze skargi P.T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] kwietnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego - postanawia - odmówić przywrócenia terminu.
Wyrokiem z dnia 21 sierpnia 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę P.T. na decyzję na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] kwietnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego. Na rozprawie stawił się pełnomocnik skarżącej - K.T. Na rozprawie przewodniczący pouczył strony działające bez adwokata lub radcy prawnego, że uzasadnienie pisemne wyroku zostanie doręczone na wniosek zgłoszony przez stronę w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia wyroku, a niezgłoszenie wniosku w terminie powoduje utratę prawa wniesienia skargi kasacyjnej. W dniu 31 sierpnia pełnomocnik skarżącej nadał w placówce pocztowej operatora wyznaczonego wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenia uzasadnienia wraz z przedmiotowym wnioskiem. Argumentując jego zasadność podał, że termin do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia upłynął wprawdzie z dniem 28 sierpnia 2018 r., jednak z powodów niezawinionych nie mógł go złożyć w terminie, a to z powodu drastycznego pogorszenia stanu zdrowia żony, która jest nieprzytomna, w stanie wegetatywnym, w następstwie niezaplanowanych pilnych wyjazdów do lekarzy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zmianami), zwanej dalej "P.p.s.a." czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Uchybienie terminu, bez względu na wielkość opóźnienia, Sąd zobowiązany jest wziąć pod uwagę z urzędu.
Możliwość przywrócenia terminu przewiduje art. 86 § 1 i 2 P.p.s.a., a warunki określa art. 87 P.p.s.a. Ostatni z wymienionych przepisów stanowi, że stosowny wniosek składa się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (§ 1). W piśmie zawierającym wniosek należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2).Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4). Nadto zgodnie z § 3 tego przepisu wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi. Spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym. Na postanowienie przysługuje zażalenie (art. 88 P.p.s.a.).
Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie w sytuacji, gdy strona w sposób przekonujący zaprezentowaną argumentacją uprawdopodobni brak swojej winy w uchybieniu terminu. Zgodnie z utrwalonym stanowiskiem judykatury o braku winy można mówić jedynie wówczas, gdy strona nie mogła zapobiec uchybieniu terminu nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Uzasadnienie wniosku o przywrócenie terminu powinno być sformułowane w oparciu o założenie, że do uchybienia terminu doszło, jednak strona nie ponosi winy w jego uchybieniu, bowiem dbając należycie o swoje interesy podjęła wszelkie niezbędne kroki, aby dokonać czynności procesowej w terminie, a jego niedochowanie wynikało z okoliczności od niej niezależnych. Z reguły do niezawinionych przyczyn uchybienia terminu zalicza się: przerwę w komunikacji, powódź, pożar, inną katastrofę, nagłą chorobę strony, jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą, chorobę psychiczną, której zaawansowanie uniemożliwia dokonanie czynności w terminie, mylne poinformowanie strony przez sąd o terminie i trybie wniesienia środka zaskarżenia, nieoddanie przesyłki adresatowi przez domownika, błędne poinformowanie strony o dacie doręczenia przesyłki spowodowane podeszłym wiekiem domownika, upływ terminu w trakcie tzw. długiego weekendu, jeśli strona, która uchybiła terminowi, zamieszkuje w miejscowości, w której nie ma urzędu pocztowego, brak znajomości procedury sądowej przez stronę co do trybów i skutków złożenia ponownego wniosku o zwolnienie od wpisu sądowego, nieprawidłowe doręczenie pisma sądowego [por. H. Knysiak-Molczyk, w: H. Knysiak-Molczyk (red.), A. Mudrecki, Czynności procesowe zawodowego pełnomocnika w sprawach administracyjnych i sądowoadministracyjnych, Warszawa 2013, s. 307], Takich okoliczności w niniejszej sprawie nie stwierdzono.