Wniosek pełnomocnika skarżącego o przywrócenie terminu do sporządzenia uzasadnienia złożony w niniejszej sprawie nie podlega uwzględnieniu, bowiem skarżąca nie wykazała jakoby uchybienie terminu do złożenia wniosku nastąpiło bez jej winy. Na wnioskodawcy spoczywa obowiązek wykazania okoliczności, jakie legły u podstaw uchybienia terminu, obowiązek wskazania, w jakim okresie okoliczności te uniemożliwiły terminowe dokonanie czynności, w tym obowiązek wskazania daty ustania przyczyny uchybienia terminu. Brak właściwego uzasadnienia wniosku o przywrócenie terminu naraża wnioskodawcę na negatywne jego rozpatrzenie.
Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy Sąd stwierdza, że skarżąca takich okoliczności nie wykazała. Nie wykazał ich także pełnomocnik skarżącej. Nie wskazał bowiem ani w jakim okresie doszło do pogorszenia się stanu zdrowia jego żony ani nie przedstawił na poparcie podanych przez siebie okoliczności żadnych zaświadczeń lekarskich czy innych dokumentów okoliczności te potwierdzających.
Ponadto Sąd stwierdza, że pełnomocnik skarżącej mógł złożyć wniosek o sporządzenia uzasadnienia w dniu rozprawy, na której był obecny i na której został pouczony o takim prawie. Skarżący nie prowadzi samodzielnego gospodarstwa domowego, a zatem przy składaniu wniosku mógł także skorzystać z pomocy swej mocodawczyni - córki, będącej skarżącą w niniejszej sprawie. Stosownych działań skarżąca ani jej pełnomocnik nie podjęli, chociaż gwarantowały one skutecznie i terminowe złożenie wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku. Brak jest zatem podstaw do uznania, że uchybienie terminu miało charakter niezawiniony i do przywrócenia terminu.
Z powyższych względów Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia na podstawie art. 86 § 1 P.p.s.a.