Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Zbigniew Czarnik po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2006r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. B. na pismo Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] kwietnia 2005 roku, znak [...] w przedmiocie przekazania odwołania skarżącej Prezydentowi Miasta [...] - postanawia - odrzucić skargę.
Pismem z dnia [...] kwietnia 2005 roku znak [...] Samorządowe Kolegium Odwoławczego przekazało Prezydentowi Miasta [...] odwołanie W. B. od decyzji tegoż organu, znak [...], stosownie do dyspozycji art. 129 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. 2000 r. Nr 98 poz. 1071, powoływanej dalej jako KPA).
Z pismem tym nie zgodziła się W. B. i zaskarżyła je do tutejszego sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zakres działania sądów administracyjnych został ukształtowany treścią art. 3 P.p.s.a. Obejmuje on - pomijając pewne wyjątki - całokształt działalności administracji publicznej. Pierwszym kryterium określającym właściwość rzeczową sądów administracyjnych jest prawna forma działania organu administracji. Sąd orzeka w sprawach skarg na: 1) decyzje administracyjne; 2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które przysługuje zażalenie albo kończące postępowanie lub też rozstrzygające sprawę co do istoty; 3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które przysługuje zażalenie; 4) inne niż decyzja czy postanowienie akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa; 5) akty nienormatywne organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej; 6) akty prawa miejscowego, wydawane przez terenowe organy administracji rządowej lub organy jednostek samorządu terytorialnego; 7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4;
9) inne czynności poddane kontroli Sądu Administracyjnego na mocy ustaw szczególnych.
Jeżeli zatem skarga dotyczy aktu lub czynności nieobjętych zakresem właściwości sądów administracyjnych, tzn. jeżeli akt ten lub czynność nie ma jednej z form wskazanych w art. 3 § 2 lub § 3 P.p.s.a., to skargę należy uznać za niedopuszczalną i w myśl art. 58 § 1 pkt 1 P.p.s.a. odrzucić.
W niniejszej sprawie W. B. zaskarżyła pismo SKO przekazujące jej odwołanie od decyzji Prezydenta Miasta [...].
W KPA stosownie do treści art. 129 § 1 przyjęto pośredni tryb wnoszenia odwołania. W sytuacji gdy odwołanie zostanie wniesione bezpośrednio do organu II instancji odpowiednie zastosowanie będzie miał art. 65 § 1 wzmiankowanej ustawy. Stosownie do jego treści organ odwoławczy niezwłocznie przekaże odwołanie do organu właściwego - to jest organu, który wydał zaskarżona decyzję. Przekazanie jest czynnością materialno-techniczną. Nie ma bowiem podstaw prawnych do wydawania w tej kwestii decyzji, postanowienia albo innego aktu, bądź też podejmowania czynności, które w myśl art. 3 P.p.s.a. nadawałyby się do sądowej kontroli..
W reasumpcji należy więc stwierdzić, iż pismo przekazujące odwołanie organowi, który wydał zaskarżoną decyzję stosownie do treści art. 129 § 1 w zw. z art. 65 § 1 KPA nie jest aktem, na który służy skarga do wojewódzkiego sądu administracyjnego.
Mając na względzie przytoczone okoliczności oraz treść art. 58 § 1 pkt 1 P.p.s.a., Sąd skargę odrzucił.