Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Magdalena Józefczyk /spr./ Sędziowie WSA Elżbieta Mazur - Selwa WSA Maciej Kobak Protokolant specjalista Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 września 2019 r. sprawy ze skargi Stowarzyszenia [....] na uchwałę Sejmiku Województwa Podkarpackiego z dnia 25 marca 2019 r. nr VI/103/19 w przedmiocie zmiany uchwały nr XXXI/551/17 z dnia 5 stycznia 2017 r. w sprawie uchwalenia Planu Gospodarki Odpadami dla Województwa Podkarpackiego 2022 - postanawia - odrzucić skargę.
Uchwałą z dnia 25 marca 2019 r. nr VI/103/19 Sejmik Województwa Podkarpackiego uchwalił zmianę Planu Gospodarki Odpadami dla Województwa Podkarpackiego 2022, stanowiącego załącznik do uchwały z dnia 5 stycznia 2017 r. nr XXXI/551/17 w przedmiocie uchwalenia Planu Gospodarki Odpadami dla Województwa Podkarpackiego 2022.
W podstawie prawnej uchwały wskazano art. 18 pkt 20 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz.U. z 2019 r. poz. 512) - dalej: "u.s.w.", oraz art. 36 ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2019 r. poz. 701 z późn. zm.).
Stowarzyszenie [...] z siedzibą w [...] (dalej: "skarżący" lub "Stowarzyszenie") wniosło skargę na opisaną wyżej uchwałę z dnia 25 marca 2019 r. w części:
- § 1 pkt 2,
- § 1 pkt 6 w zakresie odnoszącym się do "instalacji MBP w Wolicy",
- § 1 pkt 7 w zakresie odnoszącym się do "instalacji MBP w Wolicy",
- § 2 pkt 1,
- § 2 pkt 5.
W uzasadnieniu skargi wyjaśniło, że interes prawny do zaskarżenia uchwały upatruje w ciążącym na nim obowiązku należytego wykonania celów statutowych, ukierunkowanych na dobro mieszkańców społeczności lokalnej i ochronę środowiska. Celem statutowym Stowarzyszenia jest dbanie o czystość środowiska i zdrowie mieszkańców Wolicy. Funkcjonowanie instalacji Ekomax w bezpośrednim sąsiedztwie budynków mieszkalnych oddziałuje szkodliwie na lokalną społeczność. Powyższe regulacje, wpisujące instalację mechaniczno - biologicznego przetwarzania odpadów Ekomax w Wolicy, jako instalacje posiadającą status Regionalnej Instalacji Przetwarzania Odpadów Komunalnych (dalej: RIPOK), naruszają art. 16 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 1 lipca 2011 r. ustawy z dnia 1 lipca 2011 r. o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2011 r. Nr 152, poz. 897 z późn. zm.), art. 35 ust. 6 ustawy o odpadach oraz art. 7 Konstytucji RP.
Skarżący wniósł o wykreślenie instalacji Ekomax z Planu Gospodarki Odpadami dla Województwa Podkarpackiego 2022 oraz uchwały wykonawczej, względnie zastąpienie kwestionowanych zapisów wpisem o treści: "instalacja mechanicznego przetwarzania odpadów (MP) Ekomax J. K. w Wolicy o wydajności 18 tyś Mg/rok", a ponadto o zasądzenie kosztów postępowania.
Zdaniem skarżącego, instalacja Ekomax nie może być, zgodnie z obowiązującym prawem, instalacją RIPOK MBP, gdyż nie spełnia:
1. wymagań przepisów przejściowych ustawy z dnia 1 lipca 2011 r. o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw, gdyż przed dniem 1 stycznia 2012 r. nie posiadała decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach ani decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu dla instalacji mechaniczno - biologicznego przetwarzania;
2. definicji RIPOK MBP, bo nie ma prawa prowadzić procesu biologicznego przetwarzania odpadów i może być, co najwyżej, instalacją mechanicznego przetwarzania odpadów (instalacją MP), a nie instalacją mechaniczno - biologicznego przetwarzania odpadów (instalacją MBP);
3. definicji RIPOK MBP, gdyż może przetwarzać odpady jedynie w ilości 18 tys. Mg/rok, a jest to wielkość niewystarczająca dla instalacji o statusie RIPOK.