Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jolanta Ewa Wojtyna po rozpoznaniu w dniu 4 października 2007 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. K. na postanowienie Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii z dnia [...] lipca 2007 r. Nr [...], znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania - postanawia - umorzyć postępowanie sądowe.
W dniu 16 sierpnia 2007r. wpłynęło do Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii pismo W. K. zatytułowane: -Odpowiedź na postanowienie Nr [...]-.
Pismo to w dniu 31 sierpnia 2007r. zostało przekazane do tut. Sądu jako skarga na postanowienie Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii z dnia [...] lipca 2007 r. Nr [...], znak: [...] stwierdzające uchybienie terminu do wniesienia przez W. K. odwołania od decyzji Powiatowego Lekarza Weterynarii z dnia [...] lutego 2007 r. znak: [...], która zakazywała wyżej wymienionemu wprowadzania do obrotu mleka surowego do czasu wykonania zaleceń pokontrolnych.
Wobec wątpliwości co do charakteru powyższego pisma, tut. Sąd wezwał składającego je do udzielenia informacji czy stanowi ono skargę na cytowane postanowienie Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii z dnia [...] lipca 2007 r., w terminie 7 dni, licząc od momentu doręczenia wezwania - pod rygorem przyjęcia, iż przedmiotowe pismo jest taką skargą. Wezwanie doręczone zostało
W. K. w dniu 5 września 2007r., co znajduje potwierdzenie na zwrotnym potwierdzeniu jego odbioru.
W dniu 6 września 2007r. W. K. złożył w tut. Sądzie pismo, w którym wskazał, że cofa -skargę w sprawie II SA/Rz 674/07-
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:
Możliwość cofnięcia skargi złożonej do sądu administracyjnego dopuszcza przepis art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002r. nr 153, poz. 1270 ze zm.), powoływanej dalej jako P.p.s.a., ustanawiający warunki, pod którymi powyższa czynność procesowa jest dopuszczalna. Stanowi on mianowicie, iż skarżący może cofnąć skargę, jeżeli nie zmierza to do obejścia prawa jak też nie spowodowałoby utrzymania w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Nie stwierdzając istnienia zagrożeń, o których mowa w powołanym przepisie, Sąd umorzył postępowanie w niniejszej sprawie jako bezprzedmiotowe, w związku z niepopieraniem skargi przez podmiot, który ją złożył.
Podstawę tego rozstrzygnięcia stanowią art. 60 i art. 161 § 1 pkt 1 i § 2 P.p.s.a.