16 sierpnia 2011 r. POSTANOWIENIE Referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie Przewodniczący referendarz sądowy Paweł Zaborniak po rozpoznaniu w dniu 16 sierpnia 2011 r., na posiedzeniu niejawnym wniosku skarżącego, S.Ś. o zwolnienie od kosztów sądowych oraz o ustanowienie adwokata, w sprawie ze skargi S.Ś. na, postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego, z dnia [...] czerwca 2011 r., nr [...], stwierdzające niedopuszczalność zażalenia od postanowienia o podjęciu zawieszonego postępowania administracyjnego w sprawie cofnięcia uprawnień do kierowania pojazdami, - postanawia - przyznać prawo pomocy poprzez: 1) zwolnienie skarżącego od kosztów sądowych w całości, 2) ustanowienie adwokata.
S. Ś. w sprawie o sygn. II SA/Rz 706/11 zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie (WSA) z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w całości oraz o ustanowienie adwokata.
Sprawa o sygn. II SA/Rz 706/11, nie została zakończona przed WSA. Na obecnym etapie postępowania, S. Ś. jest zobowiązany do uiszczenia wpisu sądowego w kwocie 100 zł. Wpis o podanej kwocie jest należny z tytułu wniesienia zażalenia na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego stwierdzające niedopuszczalność zażalenia od postanowienia o podjęciu zawieszonego postępowania.
Stwierdzono, co następuje:
Ze względu na ustalone we wniosku PPF granice żądania, skarżący S.Ś. powinien udowodnić, że spełnia przesłanki, o których mowa w treści art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 ze zm.; zwana dalej P.p.s.a.). W myśl tego przepisu, prawo pomocy w zakresie całkowitym może otrzymać osoba fizyczna, jeżeli wykaże, że ze względu na brak majątku, nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania sądowego. Poniesienie tych kosztów spowodowałoby bowiem znaczące obniżenie poziomu aktualnego utrzymania. Sytuacja majątkowa i rodzinna wnioskodawcy została dokładnie opisana w treści urzędowego formularza PPF. Dlatego też istnieją podstawy do merytorycznego rozpoznania złożonego wniosku.
Zdaniem rozpoznającego wniosek referendarza sadowego, sytuacja majątkowa i dochodowa S. Ś. w pełni uzasadnia konieczność przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym, czyli obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata. Jak wynika z treści wniosku PPF jedyny dochód, jaki otrzymuje S. Ś. stanowi emerytura w wysokości 1003,75 zł brutto. Miesięczna opłata za lokal mieszkalny wynosi 600 zł, natomiast wydatki na zakup leków obciążają budżet w kwocie 300 zł. Skarżący jest ponadto zadłużony u osób fizycznych na łączną kwotę 20 000 zł.
Poniesienie kosztów wpisu sądowego, jak również innych związanych z rozpoznawaniem niniejszej sprawy ciężarów finansowych przekracza możliwości S. Ś. Za wiarygodne należy uznać oświadczenie dotyczące bieżących i koniecznych kosztów życia. Zdolność do ich poniesienia uległaby zdecydowanemu zmniejszeniu, jeżeli wnioskujący miałby ponieść wydatki i opłaty sądowe oraz opłacić wynagrodzenie adwokackie. Nie można mieć żadnych wątpliwości, że strona skarżąca jest osobą ubogą, cierpiącą na zdrowiu. W tej sytuacji, nie mógłby On kontynuować, i to wyłącznie ze względów finansowych, postępowania sądowoadministracyjnego. Nie można też zakładać, że stan majątkowy strony ulegnie w najbliższym czasie znaczącej poprawie. Dlatego z uwagi na brak możliwości uczestniczenia skarżącego w jakichkolwiek kosztach sądowych, należy przyznać mu prawo pomocy we wnioskowanych granicach.
Z tych przyczyn należało zwolnić S. Ś. od kosztów sądowych oraz ustanowić na jego rzecz adwokata w oparciu o przepisy art. 246 § 1 pkt 1 oraz art. 258 § 2 pkt 7 P.p.s.a.