Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Krystyna Józefczyk po rozpoznaniu w dniu 28 września 2018 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu E.K. od postanowienie referendarza sądowego z dnia 16 sierpnia 2018 r. w przedmiocie pozostawienia wniosku E.K. o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania w sprawie z jej skargi na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] marca 2017 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego - postanawia - zmienić postanowienie referendarza sądowego z dnia 16 sierpnia 2018 r. i odmówić E.K. przyznania prawa pomocy w zakresie częściowego zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata
Z zażaleniu na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 19 czerwca 2018 r. wydanym w przedmiocie prawa pomocy skarżąca zawarła wniosek o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w części i ustanowienia adwokata z urzędu. Mimo wezwania, nie przedłożyła ona wniosku na urzędowym formularzu PPF. Zarządzeniem referendarza sądowego w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Rzeszowie z dnia 16 sierpnia 2018 r. pozostawiono wniosek E.K. o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania. Zarządzenie doręczono skarżącej w dniu 5 września 2018 r.
W dniu 13 września 2018 r. do Sądu wpłynął sprzeciw skarżącej od wskazanego wyżej zarządzenia, nadany w placówce pocztowej operatora wyznaczonego w dniu 12 września 2018 r. wraz z dołączonym do niego wnioskiem o przyznanie prawa pomocy złożonym na formularzu PPF. W sprzeciwie skarżąca podniosła, że zaskarżone postanowienie nie odpowiada prawu. W szczególności z tego względu, że w części orzekającej zawiera błąd formalno - prawny polegający na braku określenia, że postępowanie odwoławcze dotyczy modernizacji gruntów i budynków w miejscowości N., gmina [...] i wprowadzenia zmian do rejestru i mapy ewidencyjnej. W chwili obecnej nie wiadomo czego dotyczy postępowanie administracyjne. Wskazała, że jeśli Sąd stwierdzi uchybienie terminu to było ono niecelowe i niezamierzone. Podtrzymała wniosek o przyznanie prawa pomocy wskazując, że nie posiada możliwości finansowych do dokonania żądanej opłaty sądowej bez uszczerbku dla koniecznego utrzymania siebie i dzieci, jak również odpowiedniej wiedzy prawniczej i doświadczenia procesowego celem realizacji konstytucyjnego prawa do obrony.
We wniosku PPF wskazała, że w skład jej rodziny wchodzą mąż oraz sześcioro dzieci (20, 18, 16, 14, 9 lat i 3 lata). Małżonek wnioskodawczyni otrzymuje wynagrodzenie za pracę w wysokości 1458 zł, zaś ona uzyskuje dochód z gospodarstwa rolnego w kwocie 540 zł miesięcznie oraz świadczenia wychowawcze wynoszące łącznie 2500 zł. Skarżąca oświadczyła, że nie posiada żadnych wartościowych ruchomości jak np. samochodu. Nie ma także żadnych oszczędności, akcji, udziałów, obligacji. Miesięczny dochód wydatkowany jest w całości na podatki i opłaty: gaz, prąd, woda, opał, kanalizacja, opłaty i podatki, środki higieny osobistej, wyżywienie, odzież i telefon, opłata za wyposażenie szkolne dla dzieci, utrzymanie domu (remonty) o pow. 80 m.kw. Razem wydatki wynoszą 1998 zł miesięcznie. Skarżąca podała, że jest właścicielką gospodarstwa rolnego o pow. 3 ha, natomiast jej mąż posiada dom o pow. 54 m.kw. oraz grunty rolne o pow. 4,98 ha.
Na podstawie akt sprawy i uprzednio złożonych na potrzeby rozpatrzenia wniosków o przyznanie prawa pomocy oświadczeń Sąd ustalił, że zna dochodu z gruntów rolnych należących do męża, a średnie miesięczne wydatki na wyżywienie jej i dzieci wynoszą 270 zł. Taką samą kwotę przeznacza co miesiąc na remonty i utrzymanie domu, środki czystości, odzież, opał i pomoce szkolne. Skarżąca oświadczyła, że nie posiada pojazdów mechanicznych, nie korzysta także z telefonu i Internetu oraz nie dysponuje rachunkami dokumentującymi wysokość wydatków związanych z utrzymaniem domu. Nie posiada konta bankowego. Najstarszy syn jest osobą bezrobotną, bez dochodu.