Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Stanisław Śliwa po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. Sp. z o.o. z siedzibą w N. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z [...] czerwca 2010 r., nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki urządzeń reklamowych p o s t a n a w i a odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Wnioskiem zawartym w piśmie procesowym z dnia 13 lipca 2010 r., skarżąca Spółka wystąpiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Treść wniosku ograniczono do sformułowania żądania wstrzymania wykonania decyzji do czasu rozpatrzenia sprawy przez Sąd. Podobnie, w skardze z dnia 9 lipca 2010 r., skarżąca nie wskazała motywów, które w jej ocenie przemawiałyby za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji, koncentrując się na opisie dotychczasowego przebiegu postępowania i wskazaniu zarzucanych wadliwości decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 61 § 3 p.p.s.a., sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Podkreślenia wymaga, że wniosek skarżącej nie zawiera jakiegokolwiek uzasadnienia, w którym wykazanoby ryzyko zajścia okoliczności określonych w art. 61 § 3 p.p.s.a. (niebezpieczeństwo wystąpienia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków). Obowiązek wykazania tych okoliczności spoczywa na podmiocie żądającym wstrzymania wykonania decyzji, zaś sąd nie może w tym zakresie prowadzić postępowania wyjaśniającego z urzędu i wyręczać skarżącej, ani też opierać rozstrzygnięcia na domniemaniach.
Z wyłożonych względów, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie, działając na podstawie art. 61 § 3 i 5 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.