Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: SWSA Krystyna Józefczyk po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 4 grudnia 2007 r. wniosku R. S. o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia[...] lipca 2006 r., Nr [...] w przedmiocie przyznania płatności na zalesienie gruntów postanawia odmówić przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu od skargi.
Zarządzeniem z dnia 1 października 2007 r., doręczonym w dniu 15 października 2007 r. skarżąca R. S. została wezwana do uiszczenia wpisu od skargi na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] lipca 2007 r. Nr [...]. Jednocześnie skarżącą pouczono o skutkach niedopełnienia nałożonego na nią obowiązku. W dniu 23 października 2007 r. skarżąca dokonała przelewu wymaganej kwoty na konto Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, składając równocześnie wniosek o przywrócenie terminu wyznaczonego dla dokonania tej czynności. W uzasadnieniu podniosła, że wezwanie odebrała 15 października 2007 r., tj. w poniedziałek, i że ze względu na złe samopoczucie związane z tym, iż jest w ciąży oraz zaleceniem lekarza leżenia w łóżku uchybiła temu terminowi. Dopiero po ustaniu dolegliwości tj. we wtorek udała się do banku aby wpłacić żądaną kwotę. Wskazała również, że czynności tej nie mógł nikt za nią dokonać ponieważ mąż pracuje zawodowo i wraca bardzo późno do domu. W jej ocenie uchybienie terminu nastąpiło bez jej winy, z powodu nadzwyczajnych okoliczności.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. 153, poz. 1270 ze zm. ) - zwanej dalej P.p.s.a. czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Strona może jednak ubiegać się o jego przywrócenie, spełniając przesłanki określone w art. 87 P.p.s.a., tj. zachowując siedmiodniowy termin od czasu ustania przyczyny jego uchybienia, wskazując okoliczności uprawdopodobniające brak winy w uchybieniu terminu oraz dokonując czynności, której nie dokonała w wyznaczonym do tego terminie.
Warunkiem pozytywnego rozpoznania wniosku jest spełnienie wszystkich tych przesłanek łącznie.
O braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wtedy, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku - tak w postanowieniu NSA z dnia 2 października 2002 r., V SA 793/03, Mon. Praw. 2002, Nr 23, s. 1059. Takie rygorystyczne stanowisko Sądu wiąże się z wyjątkowym charakterem tej instytucji. Upływ terminów pociąga bowiem za sobą określone skutki procesowe, w niniejszej sprawie będzie to odrzucenie skargi, których uchylenie powinno być usprawiedliwione nadzwyczajnymi okolicznościami.
W niniejszej sprawie skarżąca odebrała wezwanie do uiszczenia wpisu od skargi w dniu 15 października 2007 r., tj. w poniedziałek. Ostatni dzień do dokonania tej czynności wypadał 22 października 2007 r., również w poniedziałek, podczas gdy wpis uiściła dopiero w dniu 23 października 2007 r., a więc z jednodniowym opóźnieniem, usprawiedliwiając opóźnienie złym samopoczuciem związanym z ciążą oraz zaleceniem lekarza o konieczności leżenia. Na dowód przedłożyła kartę przebiegu ciąży, z badania dokonanego w dniu 11 października 2007 r., w której rubryce dotyczącej "innych objawów" wpisano AIBI. Z karty tej nie wynika jednak jak długa trwała niezdolność do pracy. Nawet gdyby przyjąć za skarżącą, że ustąpiła ona dopiero w dniu 23 października 2007 r., to wbrew temu co twierdzi skarżąca, czynność tą mógł dokonać za nią mąż. Twierdzenia tego nie dyskredytuje podnoszona przez skarżąca okoliczność, iż pracuje on zawodowo i wraca późno do domu. Istnieje bowiem wiele sposobów uregulowania należności. Poza wskazanymi przez skarżącą: przelewem bankowym, czy osobistą wpłatą w kasie Sądu, choćby wpłata na Poczcie w [...], działającej przez całą dobę.
Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia, na podstawie art. 86 § 1 ustawy P.p.s.a.