Referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie Referendarz sądowy Paweł Zaborniak po rozpoznaniu w dniu 1 czerwca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W.S. o ustanowienie adwokata oraz o zwolnienie od kosztów sądowych, w sprawie ze skargi W. S. na decyzję Prezydenta Miasta [...], z dnia [...] października 2008 r. nr [...], wydaną w przedmiocie specjalnego zasiłku celowego, - postanawia - 1) umorzyć postępowanie w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, 2) ustanowić dla skarżącej adwokata.
W. S. w sprawie swej skargi na decyzję Prezydenta Miasta [...] zwróciła się do Sądu o ustanowienie adwokata oraz o zwolnienie od kosztów sądowych. Zaskarżoną decyzją Prezydent Miasta odmówił przyznania W. S. zasiłku celowego na pokrycie kosztów remontu mieszkania. Sprawa o sygn. II SA/Rz 82/09 została zakończona przed WSA w Rzeszowie na mocy postanowienia z 7 kwietnia 2009 r. sygn. II SA/Rz 82/09, o odrzuceniu skargi. O takim sposobie zakończenia sprawy zadecydowało nie wyczerpanie przez skarżącą przysługujących jej środków odwoławczych. Wniosek o prawo pomocy został złożony przed uprawomocnieniem się postanowienia odrzuceniu skargi.
Żądnie strony zostało uzasadnione bardzo złą sytuacją majątkową i dochodową. Skarżąca mieszka samotnie; nie posiada znacznego majątku. Lokal mieszkalny, jakim dysponuje nie przedstawia znacznej wartości. Strona w celu wyremontowania lokalu i doprowadzenia do stanu spełniającego podstawowe standardy musiała zaciągnąć kredyt w banku. Dochód netto W. S. stanowi kwotę 985,99 zł. Znaczna część tego dochodu jest potrącana przez komornika na poczet należności wobec spółdzielni mieszkaniowej. Skarżącej pozostaje do dyspozycji wyłącznie kwota 600 zł. Z tej kwoty strona zmuszona jest pokryć m.in. czynsz (300 zł), zakup energii elektrycznej (100 zł). Wnioskodawczyni cierpi na poważne choroby wymagające stałego leczenia. Z chorobą strony wiąże się konieczność wydatkowania niebagatelnych kwot na zakup lekarstw oraz rehabilitację. Twierdzenia wnioskodawczyni opisujące warunki jej bytowania znajdują odzwierciedlenie w treści zaskarżonej decyzji Prezydenta Miasta oraz wywiadzie środowiskowym przeprowadzonym przez pracownika socjalnego w dniu 17 października 2008 r. (karta akt administracyjnych nr 5 i 7).
Stwierdzono, co następuje:
W określonych sprawach przepisy prawa zwalniają skarżących od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych. Tymi kosztami są opłaty sądowe oraz zwrot wydatków. Oznacza to, że skarżący w tych postępowaniach sądowoadministracyjnych nie mają obowiązku uiszczać opłat sądowych (wpisu i opłaty kancelaryjnej) oraz wydatków. Natomiast wydatki za stronę zwolnioną od kosztów sądowych z mocy prawa wykładane są z części budżetu sądu administracyjnego, w zakresie tego zwolnienia. Sprawy, o których mowa wyżej, wymienia enumeratywnie art. 239 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.; zwana dalej p.p.s.a.). Ustawodawca w treści art. 239 pkt 1 lit. a p.p.s.a. zwolnił z obowiązku uiszczenia kosztów sądowych skarżących w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej.
Nie ulega wątpliwości, iż skarga W. S. na decyzję Prezydenta Miasta w sprawie odmowy przyznania zasiłku celowego jest sprawą z zakresu pomocy społecznej. W rezultacie wnioskodawczyni jest z mocy prawa zwolniona z obowiązku ponoszenia wszelkich kosztów sądowych. Ponieważ w niniejszej sprawie nie istnieje obowiązek ponoszenia przez W. S. kosztów sądowych, Jej wniosek należy uznać za bezprzedmiotowy. Dalszą konsekwencją tej konstatacji, jest konieczność umorzenia postępowania w sprawie przyznania skarżącej prawa pomocy w granicach określonych we wniosku PPF.