Skarga kasacyjna na decyzję Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w [.] w przedmiocie zmiany kategorii zdolności do czynnej służby wojskowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie: Przewodniczący - Sędzia WSA Magdalena Józefczyk po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2017 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym skargi kasacyjnej MD od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 23 listopada 2016 r. sygn. II SA/Rz 832/16 w sprawie ze skargi MD na decyzję Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w [.] z dnia [.] maja 2016 r. nr [.] w przedmiocie zmiany kategorii zdolności do czynnej służby wojskowej - p o s t a n a w i a - I. odrzucić skargę kasacyjną, II. zwrócić MD kwotę 100 zł /słownie: sto złotych/ tytułem wpisu od odrzuconej skargi kasacyjnej.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 23 listopada 2016 r. sygn. II SA/Rz 832/16, oddalono skargę MD na opisaną w sentencji decyzję. Uzasadnienie orzeczenia sporządzono na wniosek skarżącego. Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczono pełnomocnikowi skarżącego w dniu 9 grudnia 2016 r.

W dniu 22 grudnia 2016 r. (data stempla pocztowego) pełnomocnik skarżącego wniósł od ww. wyroku skargę kasacyjną. Z powodu stwierdzonych braków formalnych zarządzeniem z dnia 23 grudnia 2016 r. wezwano go do ich uzupełnienia poprzez złożenie pełnomocnictwa do reprezentowania mocodawcy przed Naczelnym Sądem Administracyjnym oraz złożenia oświadczenia o zrzeczeniu się rozprawy lub o rozpoznaniu skargi kasacyjnej na rozprawie - w dwóch egzemplarzach, w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi kasacyjnej.

W odpowiedzi na doręczone w dniu 29 grudnia 2016 r. wezwanie pełnomocnik nadesłał dokument pełnomocnictwa oraz złożył oświadczenie o zrzeczeniu się rozprawy wywołanej skargą kasacyjną - w jednym egzemplarzu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna jest kwalifikowanym pismem procesowym muszącym spełniać wymagania określone w ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.) dalej zwanej: "Ppsa". W myśl art. 176 § 1 Ppsa, skarga kasacyjna powinna zawierać: 1) oznaczenie zaskarżonego orzeczenia ze wskazaniem czy jest ono zaskarżone w całości, czy w części; 2) przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie; 3) wniosek o uchylenie lub zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany. Poza wymaganiami, o których mowa w § 1, skarga kasacyjna powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma strony oraz zawierać wniosek o jej rozpoznanie na rozprawie albo oświadczenie o zrzeczeniu się rozprawy (art. 176 § 2). Tak więc, w myśl art. 47 § 1 Ppsa, należy ją wnieść z odpowiedniej liczbie egzemplarzy dla doręczenia ich pozostałym stronom.

Stosownie do art. 177a Ppsa, jeżeli skarga kasacyjna nie spełnia wymagań przewidzianych w art. 176, innych niż przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie, przewodniczący wzywa stronę do usunięcia braków w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia skargi. Skarga kasacyjna, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie, podlega odrzuceniu przez wojewódzki sąd administracyjny na podstawie art. 178 Ppsa.

Mając na względzie powyższe Sąd uznał, że braki formalne skargi nie zostały uzupełnione. Jak wynika z art. 176 § 2 Ppsa, skarga kasacyjna powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma strony, tj. określonym m.in. w art. 46 i 47 Ppsa, oraz zawierać wniosek o jej rozpoznanie na rozprawie albo oświadczenie o zrzeczeniu się rozprawy. Brak takiego oświadczenia podlega uzupełnieniu na wezwanie przewodniczącego. Wobec tego, że oświadczenie to powinno być zawarte w skardze kasacyjnej jego późniejsze wniesienie (uzupełnienie) wymaga złożenia odpowiedniej liczby odpisów pisma je zawierającego. Dlatego też wezwanie z dnia 23 grudnia 2016 r. wyraźnie zawierało wskazanie o konieczności nadesłania 2 odpisów pisma z oświadczeniem, podczas gdy pełnomocnik skarżącego złożył je tylko w jednym egzemplarzu. Brak ten uniemożliwia nadanie skardze kasacyjnej prawidłowego biegu, ponieważ pisma z obligatoryjnym oświadczeniem nie można doręczyć stronie przeciwnej. Sąd zaś nie może samodzielnie powielać pism procesowych (por. uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 grudnia 2013 r. sygn. I OPS 13/13, publ. na stronie internetowej "www.orzeczenia.nsa.gov.pl").

Z podanych względów, na podstawie art. 178 Ppsa, orzeczono odrzuceniu skargi kasacyjnej.

O zwrocie wpisu orzeczono po myśli art. 232 § 1 pkt 1 Ppsa.

Strona 1/1