Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w osobie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Piórkowska po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym skargi kasacyjnej J. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 3 marca 2010 roku, sygn. akt II SA/Rz 856/09 oddalającego jego skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] września 2009 r., Nr [...] w przedmiocie świadczenia pieniężnego z pomocy społecznej postanawia odrzucić skargę kasacyjną.
II SA/Rz 856/09
U Z A S A D N I E N I E
Wyrokiem z dnia 3 marca 2010 r. sygn. akt II SA/Rz 856/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę J. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] września 2009 r. Nr [...], utrzymującą w mocy wydaną z upoważnienia Burmistrza [...] przez Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej decyzję z dnia [...] sierpnia 2009 r. Nr [...] odmawiającą mu przyznania świadczenia z pomocy społecznej w formie finansowej.
Sporządzone na wniosek skarżącego uzasadnienie tego wyroku zostało mu doręczone 24 marca 2010 r. (potwierdza to zalegające w aktach sprawy zwrotne potwierdzenie odbioru). W piśmie przewodnim o doręczeniu skarżący został jednocześnie pouczony o przysługującym mu od tego wyroku środku zaskarżenia, tj. skardze kasacyjnej, terminie (30 dni od daty doręczenia orzeczenia z uzasadnieniem) sposobie jego wniesienia (za pośrednictwem Sądu I instancji), jak również o tym, iż skarga ta pod rygorem odrzucenia powinna być sporządzona przez pełnomocnika będącego adwokatem lub radcą prawnym.
W dniu 1 kwietnia 2010 r. do WSA w Rzeszowie wpłynęło oznaczone datą
29 marca 2010 r. i sygn. akt II SA/Rz 856/09 pismo J. S. zatytułowane jako "odwołanie od kasacji orzeczenia", które to z uwagi na jego wniesienie w w/w
30-dniowym terminie zostało uznane za sporządzoną osobiście przez niego skargę kasacyjną.
Mając powyższe na uwadze Sąd zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 173 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - określanej dalej jako P.p.s.a., od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
Stosownie do art. 175 § 1 tej ustawy (z zastrzeżeniem § 2 i 3 tego artykułu, które nie mają w niniejszej sprawie zastosowania) skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, o czym skarżący został pouczony wraz z doręczeniem mu odpisu wyroku i jego uzasadnienia. Przez pojęcie sporządzenia należy rozumieć jej napisanie i podpisanie przez podmiot uprawniony, co wyłącza możliwość dokonania tych czynności przez stronę nie spełniającą tych wymagań. Obowiązek sporządzenia skargi kasacyjnej przez profesjonalnego pełnomocnika stanowi również gwarancję odpowiedniego jej poziomu merytorycznego, wskazania właściwych podstaw kasacyjnych i zachowania wymagań formalnych (art. 174 i 176 P.p.s.a.).
Osobiste sporządzenie skargi kasacyjnej przez stronę nie będącą adwokatem lub radcą prawnym stanowi brak czyniący ją niedopuszczalną; brak ten nie podlega uzupełnieniu (postanowienie WSA w Warszawie z 6 lipca 2004r., sygn. I SA 1556/02 - niepubl.).
Z przytoczonych względów skarga kasacyjna sporządzona osobiście przez skarżącego jako osobę nieuprawnioną nie wywiera żadnych skutków prawnych i jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu na podstawie art. 178 powołanej ustawy.
W związku z powyższym orzeczono jak sentencji postanowienia.