Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie: przewodniczący sędzia NSA Maria Zarębska - Kobak po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2004r. na posiedzeniu niejawnym skargi G. H. na decyzję Komendanta Powiatowego Policji [...] z dnia [...] czerwca 2004r. o nr dz. [...] wydaną w przedmiocie pozbawienia premii pieniężnej, - postanawia - odrzucić skargę
Na wstępie należy podnieść, iż sądy administracyjne zostały powołane do kontroli wykonywania administracji publicznej. Ta kontrola jest sprawowana poprzez rozpoznawania "spraw sądowoadministracyjnych". Pojęcie "sprawy sądowoadministracyjnej- obejmuje sprawy skarg na zdefiniowane przez ustawodawcę formy działania organów administracji. Uznanie danej sprawy z nie mieszczącą się w zakresie pojęcia sprawy sądowoadministarcyjnej, skutkuje koniecznością uznania niewłaściwości sądu administracyjnego.
W wyjątkowych i ściśle określonych sytuacjach, obowiązujące przepisy poddają kontroli sądu administracyjnego te formy działania administracji publicznej, które dotyczą stosunków pracy w strukturach tej organizacji. Ustawodawca opiera się bowiem na założeniu, że w sprawach dotyczących tej sfery stosunków społecznych sądami właściwymi są co do zasady sądy powszechne. Dla przykładu, dopuścił możliwość zaskarżania do sądu decyzji w sprawach wypowiedzenia lub rozwiązania stosunku pracy z urzędnikiem państwowym mianowanym, poddając jednocześnie pozostałe spory urzędników państwowych kontroli sprawowanej przez sądy pracy. Wypada jeszcze dodać, iż złożenie skarg w sprawie nie będącej sprawą administracyjną w rozumieniu art. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm), dalej p.s.a., spowoduje konieczność odrzucenia skargi z uwagi na brak właściwości sądu administracyjnego.
Przedmiotem skargi w niniejszej sprawie jest decyzja Komendanta Powiatowego Policji [...] o pozbawieniu pracownika Komendy Powiatowej Policji premii pieniężnej. Niezależnie od podstawy nawiązania ze skarżącą stosunku pracy, nie jest to decyzja która może zostać poddana kontroli sądu administracyjnego gdyż nie mieści się ona w katalogu rozstrzygnięć określonym w art. 38 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. z 2001r. Nr 86, poz. 953 z późn. zm.). Na mocy tego przepisu od decyzji w sprawach wypowiedzenia lub rozwiązania stosunku pracy z urzędnikiem państwowym mianowanym, przeniesienia albo zlecenia mu wykonywania innej pracy, przeniesienia na niższe lub inne stanowisko bądź zawieszenia w pełnieniu obowiązków urzędnik ten może, w terminie siedmiu dni, wnieść odwołanie do kierownika organu nadrzędnego nad urzędem, w którym jest zatrudniony. Przepisy powyższego aktu normatywnego mają zastosowanie w niniejszej sprawie z uwagi na przepis art. 4a ustawy z dnia 6 kwietnia 1990r. o Policji (Dz. U. z 2002r. Nr 7, poz. 58 z późn. zm.). Według art. 4 a wymienionej wyżej ustawy o Policji, pracownicy na stanowiskach administracyjnych, technicznych i gospodarczych w komendach i komisariatach Policji, z wyjątkiem stanowisk określonych przez Komendanta Głównego Policji, są zatrudniani na zasadach określonych w przepisach o pracownikach urzędów państwowych. Z analizy akt sprawy wynika, że skarżąca G. H. jest zatrudniona na stanowisku technika.
Zaistniały pomiędzy skarżącą a jej pracodawcą spór dotyczy stosunków z zakresu prawa pracy, który co do zasady jest rozpoznawany przez sądy pracy. Brak właściwości Sądu Administracyjnego co do rozstrzygnięcia kwestii legalności decyzji Komendanta Powiatowego Policji [...] potwierdza w sposób nie budzący wątpliwości art. 39 wyżej powołanej ustawy o pracownikach urzędów państwowych. Według jego treści, spory o roszczenia ze stosunku pracy urzędników państwowych rozpatrywane są w trybie określonym w Kodeksie pracy. Sprawa pozbawienia pracownika prawa do premii jest niewątpliwie sprawą z zakresu stosunków pracy określoną treścią art. 476 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania cywilnego. W rezultacie, skarżąca ma prawo zwrócić się z właściwym pozwem przeciwko swemu pracodawcy do sądu pracy, nie zaś do sądu administracyjnego.
Z powyższych przyczyn należało orzec jak w sentencji niniejszego postanowienia na podstawie art. 38 i art. 39 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. z 2001r. Nr 86, poz. 953 z późn. zm.) oraz art. 1, art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, 1270 z późn. zm.).