Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w następującym składzie : Przewodniczący sędzia WSA Arkadiusz Windak po rozpoznaniu w 15 kwietnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. J. o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 2 marca 2016 r. sygn. akt II SA/Sz 1100/15 o odmowie dopuszczenia K. J. do udziału w charakterze uczestnika w sprawie ze skargi J. J. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia
J.J. w dniu 3 sierpnia 2015r. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na postanowienie Z. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 30 lipca 2015 r. w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia wykonania nakazu rozbiórki, w wysokości [...] zł.
W dniu 2 marca 2016 r. J.J. złożył do akt sprawy pismo z dnia 29 lutego 2016 r. uzupełniające skargę, w którym wniósł o wezwanie do udziału w tej sprawie żony K.J., jako współwłaścicielki gruntu na którym położony jest obiekt objęty nakazem rozbiórki. Odrębnym pismem z dnia 29 lutego 2016 r. K.J. zgłosiła swój udział w tym postępowaniu jako strona, wnosząc o uchylenie nałożonej grzywny w postępowaniu egzekucyjnym i umorzenie postępowania, albowiem nie może być ono skutecznie prowadzone. Wnioskodawczyni podała, że nie wyraża zgody na rozbiórkę obiektu budowlanego konstrukcji drewnianej o wymiarach 13,70 m x 8,90 m i nie zgadza się na wejście kogokolwiek na jej grunt w celu rozbiórki tego obiektu.
Postanowieniem z dnia 2 marca 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny odmówił dopuszczenia K.J. do udziału w sprawie w charakterze uczestnika postępowania.
Odpis postanowienia został doręczony K.J. w dniu 21 marca 2016 r., co wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru tej przesyłki sądowej zawierającej podpis "K.J." z datą 21 marca 2016 r. W opisie zwrotki doręczający zaznaczył, że przesyłkę poleconą doręczono adresatowi (vide: karta 87 akt).
W dniu 8 kwietnia 2016 r. wpłynęło do akt sprawy zażalenie K.J. na powyższe postanowienie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia tego postanowienia. W uzasadnieniu wniosku strona podała, że pismo sądowe wraz z postanowieniem odebrał jej mąż J.J. i przekazał jej dopiero w dniu 2 kwietnia 2016 r. Wcześniej nie informował jej, że odebrał takie postanowienie na poczcie, a gdyby znała treść tego postanowienia to złożyłaby na nie zażalenie w terminie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje :
Przedmiotem rozpoznania Sądu stał się wniosek K.J. o przywrócenie jej terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Sądu z dnia 2 marca 2016 r. o odmowie dopuszczenia jej do udziału w postępowaniu sądowym w sprawie ze skargi J.J. na postanowienie organu o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia do wykonania obowiązku rozbiórki obiektu budowlanego.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej jako P.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
W myśl art. 87 § 1 P.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4).