Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Makowska po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. K. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania postanawia: przywrócić termin do wniesienia skargi
M. K. w dniu 20 czerwca 2013 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) wniosła bezpośrednio skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...], nr [...], stwierdzające uchybienie terminu do wniesienia odwołania od decyzji organu pierwszej instancji z dnia 13 marca 2013 r. w przedmiocie przyznania dodatku do zasiłku rodzinnego z tytułu opieki nad dzieckiem w okresie korzystania z urlopu wychowawczego.
W dniu 25 czerwca 2013 r. Sąd przekazał skargę M. K., według właściwości do Samorządowego Kolegium Odwoławczego.
Postanowieniem z dnia 9 sierpnia 2013 r., sygn. akt II SA/Sz 789/13 Sąd odrzucił skargę, jako złożoną po upływie terminu przewidzianego do jej wniesienia.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, że z akt administracyjnych sprawy wynika, że zaskarżone postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego , zostało doręczone skarżącej w dniu 21 maja 2013 r. Trzydziestodniowy termin do złożenia skargi upłynął w dniu 20 czerwca 2013 r. W takiej sytuacji, wniesienie skargi za pośrednictwem właściwego organu w dniu 25 czerwca 2013 r. (data przekazania skargi przez Sąd) nastąpiło po terminie.
Odpis postanowienia wraz z uzasadnieniem doręczony został skarżącej w dniu 19 sierpnia 2013 r.
W dniu 26 sierpnia 2013 r. (data nadania pisma w urzędzie pocztowym) M. K. złożyła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
W jego uzasadnieniu podniosła, że na skutek błędu kopertę, w której znajdowała się skarga zaadresowała bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , a nie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego. O powstałym błędzie, który spowodował uchybienie terminu do wniesienia skargi dowiedziała się w dniu 19 sierpnia 2013 r., tj. w dniu w którym otrzymała odpis postanowienia Sądu z dnia 9 sierpnia 2013 r. w sprawie II SA/Sz 789/13.
Skarżąca wyjaśniła, że w maju i w czerwcu 2013 r. znajdowała się w bardzo trudnej sytuacji życiowej. W dniu 10 czerwca 2013 r. odszedł jej mąż, pozostawiając ją samą z małoletnich dzieci bez środków utrzymania. Musiała zapewnić dzieciom dach nad głową - nowy właściciel zajmowanego przez jej rodzinę domu nakazał opuszczenie mieszkania do dnia 30 czerwca 2013 r. Do wniosku skarżąca załączyła dwa odpisy skargi.
Organ odwoławczy ustosunkowując się do wniosku skarżącej wniósł o jego oddalenie.
Zarządzeniem z dnia 11 marca 2014 r. Sąd zobowiązał skarżącą do nadesłania odpisu skróconego aktu zgonu męża - w terminie 7 dni, pod rygorem odmowy przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Odpowiadając na powyższe zobowiązanie, w piśmie z dnia 24 marca 2014 r. skarżąca wyjaśniła, że mąż wyprowadził się z domu, zostawiając ją samą małoletnich dzieci. M. K. opisała swoją trudną sytuację życiową i materialną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej P.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym. Przywrócenie terminu nie jest dopuszczalne, jeżeli uchybienie terminu nie powoduje dla strony ujemnych skutków w zakresie postępowania sądowego (art. 86 § 2 P.p.s.a.).
Jednocześnie zgodnie z art. 87 § 1 P.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 P.p.s.a.) oraz dokonać czynności, której strona nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 P.p.s.a.).
W rozpatrywanej sprawie, jak wskazała skarżąca, przyczyna uchybienia terminu ustała w dniu 19 sierpnia 2013 r., tj. w dacie doręczenia jej postanowienia Sądu z dnia 9 sierpnia 2013 r. Wniesiony w dniu 26 sierpnia 2013 r., za pośrednictwem organu, wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi został zatem złożony w ustawowym terminie.
Mając natomiast na uwadze treść oświadczenia skarżącej dotyczącego przyczyn uchybienia terminu do wniesienia skargi, stwierdzić należy, że skarżąca uprawdopodobniła, iż uchybienie terminu nastąpiło bez jej winy. W świetle wyjaśnień udzielonych przez skarżącą w piśmie z dnia 24 marca 2014 r., uznać bowiem trzeba, że spotkała ją ekstremalna sytuacja życiowa, która spowodowała taki stan psychiczny, który uniemożliwił jej podjęcie czynności w terminie.
Z tych względów Sąd na podstawie art. 86 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł, jak na wstępie.