Wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie z Jego skargi na decyzję SKO w K. w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w sprawie dodatkowej opłaty rocznej z tytułu niezagospodarowania w terminie nieruchomości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Arkadiusz Windak po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. A. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie z Jego skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w sprawie dodatkowej opłaty rocznej z tytułu niezagospodarowania w terminie nieruchomości postanawia : odmówić zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie

Uzasadnienie strona 1/4

A.A. pismem z dnia 26 października wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza Miasta D. z dnia 15 lipca 2014 r. w sprawie odmowy uchylenia decyzji tego organu ustalającej dodatkową opłatę roczną z tytułu niezagospodarowania w terminie nieruchomości gruntowej, położonej w [...].

Skarżący, wezwany do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w kwocie 200 zł, złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.

W uzasadnieniu wniosku podał, że mieszka wraz z żoną, [...] letnim synem i teściową w [...], a dochód rodziny stanowi emerytura teściowej w kwocie [...] zł netto i stypendium syna w kwocie [...] zł, ponieważ skarżący i jego żona nie pracują od lutego 2013 r., kiedy to rozwiązali stosunek pracy bez wypowiedzenia z winy pracodawcy. W związku z tym, że nie wydano im świadectw pracy, nie są zarejestrowani jako osoby bezrobotne. Skarżący oświadczył, że wraz z żoną są właścicielami budynku o pow. ok. 180 m2 zajętego przez komornika sądowego i działki rekreacyjnej w W. Wnioskodawca posiada także mieszkanie w D. o pow. 30 m2, również zajęte przez komornika i nieruchomość rolną o pow. 0,65 ha w D. Nie ma żadnych oszczędności, ani przedmiotów wartościowych. Skarżący wyjaśnił, że do czasu rozstrzygnięcia sporu z byłym pracodawcą oraz z Bankiem pozostaje na utrzymaniu teściowej.

W odpowiedzi na wezwanie referendarza sądowego skarżący przedłożył wyciągi ze swojego konta bankowego, odpis swojego i żony zeznania podatkowego za 2013 r., kopię decyzji ZUS z marca 2014 r. o waloryzacji emerytury teściowej, kserokopię decyzji w sprawie podatku od nieruchomości, dotyczącą mieszkania w D. i decyzji w sprawie podatku rolnego. Mimo wezwania, skarżący nie przedłożył decyzji w sprawie podatku od nieruchomości w której mieszka wraz z rodziną, ani żadnych dokumentów dotyczących kosztów utrzymania tej nieruchomości. Nie przedłożył również decyzji w sprawie podatku od należącej do niego nieruchomości przy ul. [...].

Wnioskodawca oświadczył, że jego żona nie korzysta z rachunku bankowego, a on nie ponosi żadnych kosztów utrzymania mieszkania w D., gdyż nie jest ono zamieszkane i nie generuje kosztów.

Postanowieniem z dnia 11 lutego 2015 r., sygn. akt II SA/Sz 1114/14 referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym odmówił zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie, wskazując między innymi, że skarżący nie wykazał w sposób przekonujący, by rzeczywiście znajdował się w sytuacji uniemożliwiającej uiszczenie wpisu sądowego od skargi.

Odpis postanowienia wraz z uzasadnieniem doręczony został skarżącemu w dniu 5 marca 2015 r.

W dniu 12 marca 2015 r. (data nadania pisma w urzędzie pocztowym) A.A. złożył sprzeciw od powyższego postanowienia, w związku z powyższym, na podstawie art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), utraciło ono moc.

W sprzeciwie skarżący podał, że ubiegająca się o zwolnienie strona nie musi przedstawić wszystkich dowodów potwierdzających jej stan niemożności wypełnienia obowiązku ponoszenia kosztów sądowych, a tylko czyni to w takim zakresie, który dostatecznie wykazuje trudną sytuację ekonomiczną, uniemożliwiającą na etapie rozstrzygania o zwolnieniu ponoszenia kosztów.

Strona 1/4