Dnia 11 grudnia 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie Przewodniczący sędzia WSA Barbara Gebel po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. P. o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi na decyzję Wojewody z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania postanawia odmówić przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu sądowego
Wojewoda decyzją z dnia [...], po rozpoznaniu odwołania A. P., utrzymał w mocy decyzję organu I instancji odmawiającą wymeldowania A. M. z pobytu czasowego z lokalu mieszkalnego położonego w [...].
Skargę na ww. decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wniósł A. P..
Zarządzeniem z dnia [...]. (doręczonym w dniu 22 listopada 2012 r.) skarżący został wezwany do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w kwocie [...]zł.
W dniu [...]. skarżący nadał w urzędzie pocztowym pismo zawierające wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego. Uzasadniając wniosek A. P. oświadczył, że nie uiścił opłaty, ponieważ zapomniał. Wskazał ponadto, że jest osobą niepełnosprawną o upośledzeniu umiarkowanym, cierpi na otępienie umysłowe i we wszystkich sprawach radzi się najbliższej rodziny.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W myśl art. 220 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270) - zwanej dalej "p.p.s.a." sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. W tym przypadku, przewodniczący wzywa wnoszącego pismo, aby pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania uiścił opłatę w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania. W razie bezskutecznego upływu terminu przewodniczący wydaje zarządzenie o pozostawieniu pisma bez rozpoznania. Skarga, od której mimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlega odrzuceniu przez sąd.
Skarżący otrzymał wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w dniu [...]. Zatem siedmiodniowy termin do uiszczenia wpisu sądowego upłynął bezskutecznie z dniem [...]. Wniosek o przywrócenie terminu do dokonania tej czynności skarżący złożył [...]. Wskazał w nim, że zapomniał uiścić wpisu od skargi. Ponadto, że jest osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym i cierpi na otępienie umysłowe.
Stosownie do art. 86 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 1 i 2 p.p.s.a.).
O braku winy w uchybieniu terminu można więc mówić wówczas, gdy strona we wniosku o przywrócenie terminu uprawdopodobni, że mimo całej staranności, z przyczyn od niej niezależnych, nie mogła dokonać czynności w terminie. Do okoliczności faktycznych uzasadniających brak winy w uchybieniu terminu zalicza się takie przeszkody od strony niezależne, jak na przykład przerwę w komunikacji, nagłą chorobę wnioskodawcy która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą, powódź, pożar itp. Skarżący oświadczył we wniosku, że zapomniał uiścić wpisu sądowego od skargi. Ponadto, że jest osobą niepełnosprawną i cierpi na otępienie umysłowe. Z akt administracyjnych wynika, że skarżący zainicjował postępowanie administracyjne w sprawie objętej skargą i w terminie wniósł odwołanie od decyzji organu I instancji oraz skargę do sądu administracyjnego. W aktach sprawy znajduje się orzeczenie o stopniu niepełnosprawności skarżącego, ważne do dnia 31 sierpnia 2009 r., ale jako przyczyny niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym orzeczenie to wskazuje upośledzenie narządu ruchu oraz choroby układu oddechowego i krążenia, a ustalony stopień niepełnosprawności istnieje od dnia 24 kwietnia 2007 r. Nawet jeżeli skarżący w dalszym ciągu jest osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym, nie daje to podstaw do uznania, że uchybił terminowi do uiszczenia opłaty od skargi z powodu niepełnosprawności. Przyczyna niepełnosprawności powołana we wniosku jako powód uchybienia terminu, nie znajduje potwierdzenia w aktach sprawy. Poza tym wnioskodawca przyznał, że zapomniał uiścić wpis od skargi, co świadczy o braku należytej staranności w prowadzeniu swoich spraw. Kryterium braku winy, jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu, polega na dopełnieniu przez stronę obowiązku szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej, a oceniając wystąpienie tej przesłanki, sąd powinien przyjąć obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdej osoby należycie dbającej o swoje interesy. O braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wtedy, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku.
W niniejszej sprawie brak jest podstaw do uznania, że skarżący uprawdopodobnił, iż uchybił terminowi do uiszczenia wpisu sądowego od skargi bez swojej winy. Dlatego na podstawie art. 86 § 1 w związku z art. 87 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało orzec jak w postanowieniu.