Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Maria Mysiak po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku W. B. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 6 lutego 2014 r., sygn. akt II SA/Sz 1297/13 odrzucającego skargę W. B. na uchwałę rady Miejskiej w Dębnie z dnia 27 czerwca 2013 r., Nr XXXVIII/305/2013 w przedmiocie rozpoznania skargi na działalność Burmistrza postanawia: przywrócić termin do wniesienia skargi kasacyjnej.
Postanowieniem z dnia 6 lutego 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny odrzucił skargę W. B. na uchwałę Rady Miejskiej w Dębnie z dnia 27 czerwca 2013 r., nr XXXVIII/305/2013 w przedmiocie rozpoznania skargi na działalność Burmistrza Dębna.
Odpis przedmiotowego postanowienia doręczono skarżącemu w dniu
11 lutego 2014 r.
W dniu 7 marca 2014 r. W. B. złożył osobiście sporządzoną skargę kasacyjną od wydanego postanowienia oraz wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.
W wyniku rozpoznania powyższego, postanowieniem z dnia 18 marca 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny przyznał skarżącemu prawo pomocy we wnioskowanym zakresie. Na tej podstawie Sąd zwrócił się do Okręgowej Rady Adwokackiej o ustanowienie dla skarżącego adwokata. Pismem z dnia 15 maja 2014 r. Wicedziekan Okręgowej Rady Adwokackiej poinformował adwokata R. M. o wyznaczeniu go pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego.
Ustanowiony z urzędu pełnomocnik w dniu 27 maja 2014 r. złożył skargę kasacyjną od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 6 lutego 2014 r., w której oświadczył, że podtrzymuje stanowisko wyrażone w skardze kasacyjnej sporządzonej osobiście przez skarżącego wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia.
W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik wskazał, że pismem z dnia 15 maja 2014 r., doręczonym mu w dniu 21 maja 2014 r., wyznaczony został pełnomocnikiem z urzędu. Wobec powyższego, w myśl art. 87 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, przyczyna uchybienia terminu ustała w dniu 21 maja 2014 r. Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem, w sytuacji, gdy podmiotem składającym wniosek jest przedstawiciel ustawowy strony, jej pełnomocnik lub kurator, wniosek powinien wskazywać na brak własnej winy w uchybieniu terminu, a nie brak winy po stronie osoby reprezentowanej. W świetle powyższego w ocenie pełnomocnika wniosek o przywrócenie terminu jest w pełni uzasadniony.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 w związku z art. 87 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Brak winy po stronie podmiotu dokonującego lub zamierzającego dokonać określonej czynności procesowej stanowi konieczną, a jednocześnie podstawową przesłankę przywrócenia terminu. Zatem wniosek o przywrócenie terminu powinien zawierać uzasadnienie, w którym strona uprawdopodobni brak winy w przekroczeniu terminu. Jednocześnie stosownie do treści art. 87 § 1 powołanej ustawy pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia.
W rozpoznawanej sprawie wskazać należy, że adwokat R. M.
o ustanowieniu go pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego dowiedział się w dniu 21 maja 2014 r., a wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej złożył w dniu 27 maja 2014 r. Powyższe oznacza, że pełnomocnik wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej złożył w terminie otwartym do jego wniesienia, licząc od daty ustanowienia go pełnomocnikiem. Wniosek został uzasadniony, ponieważ uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony. Wraz z wnioskiem została złożona skarga kasacyjna, co wyczerpuje wszystkie przesłanki z art. 87 P.p.s.a.
Mając na uwadze powyższe na podstawie art. 86 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd postanowił jak w sentencji.