Wniosek w przedmiocie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości
Sentencja

Dnia, 23 lutego 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie Przewodniczący sędzia WSA Marzena Iwankiewicz po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. i A. N. o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi E. A, J. P, L. J, J. M, E. L, J. i L. D, T. L, S. D, J. O, B. A, K.S., S. W, K. i B. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] r., Nr [...] w przedmiocie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości p o s t a n a w i a odmówić przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie odrzucił skargę na opisaną w sentencji decyzję w stosunku do M. i A.N., z uwagi na nie uzupełnienie jej braków formalnych.

Powyższe postanowienie zostało doręczone A.N. w dniu [...] r., a M.N. w dniu [...] r.

W dniu [...] r. skarżący złożyli wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi. W uzasadnieniu wniosku podali, iż nie uzupełnienie braków formalnych skargi do których zostali zobowiązani przez Sąd spowodowane było ich winą polegającą na niedopatrzeniu wykonania wezwania. W dalszej części skarżący wskazali, iż niedopatrzenie jest następstwem ich zmęczenia, spowodowanego opieką nad [...]-letnią matką chorą na chorobę [...], będącą po wylewie i wymagającą całodobowej opieki oraz nietolerującą osób obcych.

Do wniosku skarżący dołączyli pełnomocnictwo upoważniające synową U.N. do reprezentowania ich w sprawach Wspólnoty Mieszkaniowej oraz dwa egzemplarze skargi podpisane przez Nich osobiście.

Wojewódzki Sąd Administracyjny z w a ż y ł, co następuje:

Stosownie do treści art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej P.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.

Jednocześnie zgodnie z art. 87 P.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, a w piśmie z wnioskiem o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.

Przyjmując, że skarżący powzięli wiadomość o odrzuceniu skargi z powodu nieuzupełnienia jej braków formalnych w dniu otrzymania postanowienia tj. [....]r., a wniosek o przywrócenie terminu do uzupełniania braków formalnych skargi złożyli w dniu [...] r., to należy przyjąć, iż zachowali 7 - dniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu.

W niniejszej sprawie bezspornym jest, że skarżący nie uzupełnili braków formalnych skargi do czego zobowiązani zostali wezwaniem Sądu z dnia [...] r., doręczonym w dniu [...] r. Mając powyższe na uwadze, Sąd postanowieniem z dnia [...] r. odrzucił w stosunku do Nich skargę.

Przywrócenie terminu uzależnione jest od spełnienia określonych przesłanek pozytywnych, których istnienie pozwala na przywrócenie terminu, i negatywnych których istnienie czyni przywrócenie terminu niedopuszczalnym. Brak winy po stronie dokonującego czy zamierzającego dokonać określoną czynność procesową stanowi konieczną, a jednocześnie podstawową przesłankę przywrócenia terminu. Zarazem należy zauważyć, że przywrócenie uchybionego terminu ma charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie w przypadku gdy strona w sposób przekonujący uprawdopodobni brak swojej winy, a przy tym zostanie zachowany siedmiodniowy termin opisany w art. 87 § 2 P.p.s.a.

Kryterium braku winy jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu wiąże się - zgodnie z orzecznictwem - z obowiązkiem strony do szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Przywrócenie nie jest dopuszczalne, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. O braku winy w niedopełnieniu obowiązku można mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie do przezwyciężenia, której strona nie mogła usunąć nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Warunkiem dopuszczalności przywrócenia stronie terminu do dokonania czynności procesowej, jest uprawdopodobnienie przez stronę, że mimo całej staranności nie mogła dokonać czynności w terminie, to znaczy, że zachodziły przeszkody od niej niezależne oraz istniejące przez cały czas biegu terminu przewidzianego dla dokonania czynności procesowej. Przywrócenie terminu może nastąpić tylko w przypadku, gdy strona w sposób przekonujący zaprezentowaną argumentacją uprawdopodobni brak swojej winy, a przy tym wskaże iż niezależna od niej przyczyna istniała przez cały czas, aż do wniesienia prośby o przywrócenie terminu.

W rozpoznawanej sprawie, we wniosku o przywrócenie terminu skarżący podali, że nieuzpełnienie braków formalnych skargi jest Ich winą spowodowaną niedopatrzeniem wezwania z tytułu zmęczenia.

Należy zatem przyjąć, że nieuzupełnienie braków formalnych skargi w niniejszej sprawie nastąpiło przez niedopatrzenie skarżących spowodowane zmęczeniem. Jednakże brak należytej staranności przy załatwianiu swoich spraw nie może być uznany za okoliczność wyłączającą winę.

W takim stanie rzeczy, stosownie do przywołanych przepisów prawa, należało odmówić przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi.

Strona 1/1