Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miasta Świdwin w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru VI
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Przewodniczący sędzia WSA Katarzyna Sokołowska po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. K. - S. na uchwałę Rady Miasta Świdwin w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru VI - obręb 012 i 014 miasta Świdwin postanawia: odrzucić skargę kasacyjną

Uzasadnienie

J. K. - S., reprezentowana przez T. K. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w S. skargę na uchwałę Rady Miasta Świdwin z dnia 25 lutego 2005 r. nr XXVII/219/05 w sprawie uchwalenia miejscowego plany zagospodarowania przestrzennego w mieście Świdwin.

Postanowieniem z dnia 22 marca 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w S. odrzucił skargę J. K. - S. na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), dalej P.p.s.a.

Odpis postanowienia wraz z pouczeniem o przysługujących środkach zaskarżenia oraz sposobie i trybie ich wniesienia został pełnomocnikowi skarżącej doręczony w dniu 2 kwietnia 2016 r. (k. 78).

Pismem z dnia 22 kwietnia 2016 r., nadanym w urzędzie pocztowym w dniu 25 kwietnia 2016 r. T. K. wniósł, podpisaną osobiście, skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego, wskazując że w wyniku podejmowanych działań nie miał możliwości uzyskania pomocy prawnej ze strony osób będących prawnikami. Osoby te odmówiły sporządzenia skargi kasacyjnej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w S. T. K. podniósł, że w tych okolicznościach zmuszony był wystąpić ze skargą kasacyjną osobiście.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w S. zważył co następuje:

Skarga kasacyjna wniesiona przez T. K. podlega odrzuceniu. Skarżącemu - jako pełnomocnikowi wnuczki - J. K. - S. w dniu 2 kwietnia 2016 r. został doręczony odpis postanowienia o odrzuceniu skargi. Skarżący został pouczony, że od postanowienia, przysługuje skarga kasacyjna. W punkcie 2 doręczonego skarżącemu pouczenia zawarto informację, że skarga kasacyjna, pod rygorem odrzucenia powinna być sporządzona przez pełnomocnika będącego adwokatem lub radcą prawnym, albo doradcą podatkowym obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami albo rzecznikiem patentowym - w sprawach własności przemysłowej. Obowiązek sporządzenia skargi kasacyjnej przez wskazane wyżej podmioty wynika wprost z art. 175 § 1 i 3 P.p.s.a.

Z treści skargi wynika, że T. K. zapoznał się z treścią pouczenia i podjął starania zmierzające do tego aby skarga kasacyjna czyniła zadość stawianym art. 175 § 1 P.p.s.a. wymogom. Ostatecznie jednak skargę kasacyjną sporządził osobiście, bowiem jak wskazał, nie uzyskał możliwości pomocy prawnej ze strony osób będących prawnikami. Osoby te odmówiły przygotowania skargi kasacyjnej.

Odnosząc się do twierdzeń skarżącego w tym zakresie wskazać należy, że stosownie do art. 178 P.p.s.a. skarga kasacyjna niedopuszczalna z innych przyczyn, w tym z powodu sporządzenia jej osobiście przez stronę postępowania, podlega odrzuceniu. Bez znaczenia przy tym pozostają powody, dla których skarżący uchybił obowiązkowi sporządzenia skargi kasacyjnej przez profesjonalnego pełnomocnika. Ustawodawca nie przewidział żadnych wyjątków od tzw. przymusu adwokackiego, co oznacza, że w każdym przypadku, gdy skarga kasacyjna nie czyni zadość wymaganiom, o których mowa w art. 175 § 1 i 3 P.p.s.a. podlega odrzuceniu, bez względu na przyczyny uchybienia obowiązkowi sporządzenia jej przez osoby wskazane w treści tego przepisu.

W tym stanie rzeczy sąd na podstawie art. 178 P.p.s.a. skargę odrzucil.

Strona 1/1