Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Gebel po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Spółki A. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zabezpieczenia kary pieniężnej z tytułu urządzania bez zezwolenia gier hazardowych i określenia jej przybliżonej kwoty postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi
W dniu 29 października 2013 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) Spółka A. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zabezpieczenia kary pieniężnej z tytułu urządzania bez zezwolenia gier hazardowych i określenia jej przybliżonej kwoty. Opisana decyzja została doręczona stronie skarżącej w dniu 30 września 2013 r. (k. 68 akt sądowych).
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału I Sądu z dnia 30 października 2013 r. ( I Ko 55/13) skarga strony została przekazana do Dyrektora Izby Celnej celem nadania jej biegu. Pismo informujące o przekazaniu skargi organowi doręczono pełnomocnikowi strony skarżącej w dniu 5 listopada 2013 r.
Pismem z dnia 12 listopada 2013 r. Spółka A. złożyła za pośrednictwem organu, wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...].
W uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi strona wskazała, że skargę nadała w dniu 29 października 2013 r. Dowód nadania przesyłki zawierającej skargę, został jej zwrócony w dniu 5 listopada 2013 r. W tym również dniu, skarżąca dowiedziała się z pisma informacyjnego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, iż skarga na decyzję Dyrektora Izby Celnej, została przekazana temu organowi za pośrednictwem sądu, celem nadania jej biegu. Po weryfikacji prawidłowości nadania skargi, skarżąca ustaliła, iż przesyłka zawierająca skargę, zawierała poprawny adres organu, do którego winna być skierowana, t.j. [...], natomiast mylnie oznaczono jej adresata podając - Wojewódzki Sąd Administracyjny. Spółka wyjaśniła, że skargę adresowała pracownica o tygodniowym stażu pracy. Do wniosku skarżąca załączyła kopię reklamacji jaką skierowała do Poczty Polskiej w Warszawie, celem wyjaśnienia dostarczenia przesyłki zawierającej skargę pod niewłaściwy adres.
W ocenie Spółki, przesyłka zawierająca skargę na decyzję Dyrektora Izby Celnej wskazywała w sposób poprawny adres jej odbiorcy, pod który operator pocztowy winien dostarczyć przesyłkę, a w przypadku odmowy jej przyjęcia lub stwierdzenia braków uniemożliwiających dostarczenie, zwrócić ją do nadawcy. Mylne oznaczenie adresata, nie upoważniało operatora pocztowego do samodzielnego doręczenia przesyłki na adres nie wskazany na kopercie. Spółka podała, że ustawa Prawo pocztowe w art. 3 definiuje zarówno pojęcie "adres", jak i "adresata", jednakże temu pierwszemu pojęciu nadawane jest znaczenie priorytetowe, zważywszy na wymogi odnoszące się nie tylko do wskazania nazwy miejscowości, ulicy oraz jej numeru ale również przyporządkowania tym elementom kodu cyfrowego, odpowiadającego właśnie temu adresowi i determinującego miejsce doręczenia przesyłki. Tymczasem Poczta Polska w sposób samodzielny zadecydowała, wbrew intencji nadawcy o adresie dostarczenia przesyłki. Dlatego też, skarżąca nie ponosi winy za uchybienia operatora, który lekceważąc dane adresowe nie doręczył korespondencji na wskazany adres.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje: