W niniejszym przypadku adresatem wymienionym na korespondencji, był Wojewódzki Sąd Administracyjny, nie zaś Dyrektor Izby Celnej. To zatem adresatowi czyli sądowi operator pocztowy winien był doręczyć przesyłkę zawierającą skargę strony skarżącej, mimo wskazania adresu, który był adresem organu, a nie sądu. Operator pocztowy dokonał zatem prawidłowego doręczenia omawianej przesyłki, gdyż skarżąca jednoznacznie określiła adresata tej korespondencji jako Wojewódzki Sąd Administracyjny. Błąd w zaadresowaniu przesyłki polegający na niekompatybilnym oznaczeniu nazwy adresata i jego siedziby nie oznacza, że pismo to zostało skierowane przez pocztę do niewłaściwego podmiotu (por. postanowienie NSA z 19 listopada 2010 r. sygn. akt I OSK 1861/10 publ. na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl.).
Błąd tego rodzaju, skutkujący niedotrzymaniem ustawowego terminu, należy uznać za brak należytej staranności w prowadzeniu swoich spraw, w pełni obciążający stronę skarżącą. Obiektywnym miernikiem należytej staranności jest taka staranność, jakiej można oczekiwać od każdego należycie dbającego o swoje interesy. Do okoliczności uzasadniających brak winy nie zalicza się błędnego zaadresowania koperty, a pogląd ten znajduje oparcie także w utrwalonym orzecznictwie sądowoadministracyjnym (por. postanowienie NSA z dnia 16 listopada 2010 r., sygn. akt I FZ 433/10).
Biorąc pod uwagę wskazane wyżej okoliczności, w ocenie sądu nie zostały spełnione wszystkie przesłanki przywrócenia terminu, o których mowa w art. 87 P.p.s.a., tzn. strona skarżąca nie uprawdopodobniła okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu.
Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny, na podstawie art. 86 § 1 P.p.s.a., postanowił jak w sentencji.