II SA/Sz 1429/15 P O S T A N O W I E N I E Dnia 1 kwietnia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Przewodniczący sędzia WSA Katarzyna Sokołowska po rozpoznaniu w dniu 1 kwietnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. C. o wznowienie postępowania sądowego w sprawie II SA/Sz 144/15 postanawia: sprostować z urzędu postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 7 stycznia 2016 r. sygn. akt II SA/Sz 1429/15 w ten sposób, że: z oznaczenia sygnatury sprawy usunąć literę "B" i nadać jej brzmienie "II SA/Sz 1429/15", w sentencji postanowienia uzupełnić zapis o treści "o wznowienie postępowania sądowego w sprawie 144/15 o prawidłowe oznaczenie sygnatury sprawy to jest II SA/Sz 144/15 i nadać mu treść "o wznowienie postępowania w sprawie II SA/Sz 144/15" oraz na stronie 1 uzasadnienia w wierszu 2 od góry zamiast "II SAB/Sz 144/15" wpisać "II SA/Sz 144/15".
II SA/Sz 1429/15
U Z A S A D N I E N I E
Postanowieniem z dnia 7 stycznia 2016 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w S. odrzucił skargę J. C. o wznowienie postępowania sądowego w sprawie II SA/Sz 144/15. Jednocześnie, na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) - dalej P.p.s.a., sąd postanowił zwrócić na rzecz skarżącego cały uiszczony wpis.
Analiza treści sentencji postanowienia oraz jego uzasadnienia prowadzi do wniosku, że sąd wydając postanowienie, na sutek oczywistej omyłki pisarskiej błędnie określił jego sygnaturę dodając po "SA" literę "B", podobny błąd znalazł się na pierwszej stronie uzasadnienia - określając sygnaturę sprawy, w której wznowienia postepowania domagał się skarżący, po znakach "SA" omyłkowo dodano literę "B". Nadto w sentencji postanowienia nie wskazano pełnej sygnatury akt postępowania, którego wznowienia domagał się skarżący.
Powyższe omyłki pisarskie wymagały zatem sprostowania.
Na podstawie art. 156 § 1 w związku z art. 166 p.p.s.a. sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Do postanowień stosuje się odpowiednio przepisy o wyrokach, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.
Z tych względów należało postanowić jak w sentencji postanowienia.