Wniosek o przyznanie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej w sprawie ze skargi na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w S. w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia
Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie Monika Bieńkowska po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego K. S. o przyznanie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej w sprawie ze skargi J. R. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w S. z dnia [..] r., nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia p o s t a n a w i a przyznać radcy prawnemu K. S. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie - kwotę [...] złotych, która obejmuje kwotę [...] zł, powiększoną o kwotę należnego podatku od towarów i usług, tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne udzielone skarżącej na zasadzie prawa pomocy

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 11 stycznia 2016 r. przyznano skarżącej J.R. prawo pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w zakresie wpisu należnego od skargi oraz ustanowienie radcy prawnego.

Na tej podstawie Dziekan Okręgowej Izby Radców Prawnych w S. na pełnomocnika strony wyznaczył radcę prawnego K.S.

Pełnomocnik skarżącej w dniu [...] złożył uzupełnienie skargi w którym zawarł wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, oświadczając, że nie zostały one uiszczone w całości ani w części.

Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270) wyznaczony profesjonalny pełnomocnik otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.

Podkreślić należy, że na podstawie § 23 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz.U. z 2015, poz. 1805) rozporządzenie to weszło w życie z dniem 1 stycznia 2016 r., przy czym zgodnie z § 22 do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe do czasu zakończenia postępowania w danej instancji.

W niniejszej sprawie, która została wszczęta przed datą wejścia w życie ww. rozporządzenia zastosowanie mają zatem przepisy dotychczasowe.

Stosownie do treści § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 490) stawki minimalne wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w innej sprawie 240 zł. Natomiast stosownie do § 2 ust. 3 powołanego rozporządzenia w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, opłaty, o których mowa w ust. 1 sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług, obowiązująca w dniu orzekania o tych opłatach.

W niniejszej sprawie, mając na uwadze powołane przepisy oraz fakt, że pełnomocnik udzielił skarżącej pomocy prawnej w pierwszej instancji uznano, że należy mu przyznać wynagrodzenie za zastępstwo prawne w kwocie 240 zł, podwyższając wskazaną kwotę o stawkę podatku od towarów i usług.

Z tych względów, na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c i § 2 ust. 3 wyżej wskazanego rozporządzenia, orzec należało jak na wstępie

Strona 1/1